آسيب‏هاي كشتي‏‎گيران نخبه فرنگي جهان و علل احتمالي آنها

مقدمه: آسيب جزء لاينفك ورزش رقابتي بوده و با بالاتر رفتن سطح مسابقات خطر آسيب افزايش مي يابد. در كشتي، اجراء فنون با اعمال نيرو و فشار شديد و به صورت انفجاري صورت مي‏‎گيرد؛ بنابراين ريسك بروز آسيب در كشتي بسيار بالا است. تغييرات سريع قوانين و مقررات كشتي باعث مي‏‎گردد در نوع و ميزان آسيب‌ها نيزتغييراتي بوجود آيد. پس در جهت كاهش و پيشگيري از بروز برخي آسيب‌ها، مطالعات شيوع‌سنجي و بررسي ريسك فاكتورهاي بروز آسيب، ضروري به نظر مي‌رسد. فراواني، نوع و شدت آسيب‏هاي مهم در طول مسابقات بيشتر از تمرينات است‏. در اين پژوهش، آسيب‌ها و ريسك فاكتورهاي موثر بر آنها در مسابقات جام‏‎جهاني كشتي‏‎فرنگي 2014 تهران مطالعه شده است. روش شناسي: تحقيق حاضر از نوع آينده‎‏نگر و ثبت وقايع در حال اتفاق است. جامعه آماري بررسي شده عبارت بودند از 99 كشتي‏‎گير از كشورهاي ايران، آذربايجان، تركيه، روسيه، قزاقستان، ارمنستان، كره جنوبي، فنلاند، مجارستان و آمريكا كه در مسابقات جام‏‎جهاني كشتي‎فرنگي 2014 تهران شركت كرده بودند. ابزار جمع‏‎آوري اطلاعات از طريق پرسشنامۀ سوابق و اطلاعات فني به اضافۀ پرسشنامۀ تشخيص آسيب مخصوص پزشك مسابقات و مشاهده مستقيم آسيب‏هاي به وقوع پيوسته صورت پذيرفت. نتايج : مدت زمان مفيد مسابقات 1140 دقيقه، فراواني آسيب‏‎ها 73، فراواني آسيب در 100 مسابقه 37، فراواني آسيب در 1000دقيقه مسابقه 64 بود. بالاترين ميزان آسيب در كشورهاي ايران 17 (23%) و آذربايجان10 (14%) گزارش شده است. فراواني آسيب در چهار وزن اول 37 و در چهار وزن دوم 36 مورد و برابر بود. بالاترين فراواني آسيب اندامي، سر وصورت 37 (51%)و انگشتان20 مورد(27%) بود. بالاترين فراواني آسيب بافتي، مفصل31(42% ) و پوست22(30 %) بود. در كل، 7مورد(6/9%)آسيب‏ها، دررفتگي مفصل بود و نياز به رسيدگي تخصصي پزشكي داشت. اطلاعات مقايسه‎‏اي دو گروه آسيب نديده و آسيب ديده به اين صورت بود: سن: 27/5 مقابل 29/8سال، وزن اضافي: 3/8مقابل 5/3كيلو‎گرم، روزهاي رژيم كاهش وزن: 7 مقابل9، سونا جهت كاهش وزن: 39%مقابل 47%، آمادگي‏ جسماني مطلوب:73/9 % مقابل 35%، تمرينات منظم: 70 % مقابل35%، ماساژ قبل و بعد از تمرين: 35% مقابل47%، گرم‏‎كردن:21 مقابل19دقيقه، سرد‏ كردن: 9 مقابل 8دقيقه، تمرينات تمركز :70% مقابل 35%، خواب منظم:49% مقابل33% و آسيب قبلي: 34% مقابل53%. بحث و نتيجه‏‎گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي‏‎دهد كلاً 73آسيب رخ داده كه 68مورد آن، سطحي و 7مورد آن، حاد بوده‏‎است. 6مورد آسيب حاد شامل دررفتگي انگشتان دست و يك مورد شامل دررفتگي مچ پا بود كه اين مورد منجر به انصراف از مسابقات گرديد. در مجموع، ميزان آسيب‏ها نسبت به گذشته كمتر شده است.اما باز هم مي‏‎توان آنها را كاهش داد. در گروه آسيب‏‎ديده، موارد خطرزايي مثل سن بالا، اضافه‏‎وزن بيشتر، روزهاي كاهش وزن بيشتر، آمادگي جسماني كمتر، اهميت دادن كمتر به گرم كردن و سردكردن، تمرينات تمركز كمتر، خواب نامنظم‏‎تر و آسيب‏هاي قبلي بيشتر، مشاهده شد. هرچند كه نمي‏‎توان بين آسيب‏‎ها و موارد خطرزاي فوق، رابطه‏‎اي علي پيدا نمود، اما ممكن است مواردي مثل كاهش آمادگي جسماني، خواب نامنظم، كاهش تمركز و عدم توجه به آسيب‏هاي قبلي، ريسك آسيب را بالا ببرند.