ارتباط پوسچر شانه و زانو با سابقه ورزشي، شاخص توده بدن و انعطاف پذيري دختران نوجوان ورزشكار

مقدمه: سلامت جسماني و داشتن وضعيت بدني مطلوب در زندگي بشر از اهميت خاصي برخوردار است و تغييرات مثبت و منفي آن مي تواند بر ساير ابعاد زندگي انسان اثر بگذارد. پيامدهاي ناشي از وضعيت بدني نامناسب به حدي گسترده است كه ابعاد روحي، جسمي، اقتصادي و اجتماعي آن قابل توجه مي باشد (1). وضعيت بدني مطلوب، حالتي از تعادل عضلاني- اسكلتي است كه از ساختارهاي حمايت كننده در مقابل آسيب يا ناهنجاري محافظت مي نمايد (2). هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط پوسچر شانه و زانو با سابقه ورزشي، شاخص توده بدن و انعطاف‌پذيري تنه دختران نوجوان ورزشكار بود. روششناسي: در اين تحقيق تعداد 36 دانش آموز دختر ورزشكار اعزامي به مسابقات دانش آموزي قهرماني كشور شركت داشتند (ميانگين و انحراف معيار سابقه ورزشي:: 67/1±31/4، سن:: 52/0±40/14، وزن: 58/9±54/54 و قد: 08/0±61/1). براي ارزيابي پوسچر زانو از كوليس و فاصله بين دو تروكانتر داخلي ران و همچنين براي پوسچر شانه از فاصله زائده آخرومي با ديوار، براي انعطاف پذيري از آزمون بشين و برس استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها از طريق آزمون‌هاي كلموگروف اسميرنف و همبستگي پيرسون و با نرم افزار SPSS انجام شد. سطح معناداري در كليه تحليل‌ها 05/0 در نظر گرفته شد. نتايج: تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد بين پوسچر زانو با انعطاف پذيري (r: 0.067 p: 0.703) و سابقه ورزشي (r: 0.095 p: 0.593) رابطه معناداري وجود نداشت اما با شاخص توده بدن (r: -362 p: 0.035) رابطه معنادار منفي وجود داشت. همچنين بين وضعيت شانه با شاخص توده بدن (r: -0.006 p:0.972) و سابقه ورزشي (r: 0.032 p: 0.856) رابطه معناداري وجود نداشت اما با انعطاف پذيري (r: -0.345 p: 0.040) رابطه معناداري منفي وجود داشت. بحث و نتيجهگيري: از نتايج تحقيق حاضر مي‌توان اينگونه نتيجه گرفت كه دختران نوجوان ورزشكار هرچه قدر انعطاف كمتري داشته باشند احتمال ابتلا به عارضه شانه بجلو و از طرفي هرچه شاخص توده بدن بيشتري داشته باشند احتمال ابتلا به ناهنجاري در زانو بيشتر مي شود. توصيه مي شود براي پيشگيري از ابتلا به ناهنجاري‌ها بهبود انعطاف پذيري و شاخص توده بدن براي نوجوانان اهميت داده شود.