بررسي ابعاد توان گردشگري ورزشي ايران

مقدمه: ايران با وجود جاذبه‌هاي طبيعي (گردشگري جغرافيايي) و توان فرهنگي (گردشگري فرهنگي و مذهبي)، كشوري مستعد در توسعۀ صنعت گردشگري ورزشي است. از اين‌رو هدف اصلي اين پژوهش، ارايۀ چارچوبي نظري براي توسعه گردشگري ورزشي با تاكيد بر جاذبه هاي طبيعي كشور است. روش‌شناسي: در اين پژوهش مروري، مفاهيم و سازه‌هاي اصلي از 23 مقاله فارسي و 18 مقاله لاتين و ديگر منابع كتابخانه‌اي مرتبط با گردشگري ورزشي، استخراج و تحليل شده‌اند. نتايج: نتايج اين بررسي نشان داد كه مدل توسعۀ صنعت گردشگري هر استان بر اساس استراتژي منبع محور با سه مفهوم توان اكولوژيك، توان اقتصادي و توان تفريحات ورزشي به عنوان پيشآيندها قابل تحليل است. با تركيب اين مفاهيم مي‌توان بالاترين مزيت رقابتي و جذابيت هر منطقه يا استان راشناخت. در بعد دوم، امكان سرمايه‌گذاري و بازارسازي و در نهايت توان تفريحي– ورزشي عمدتا بر محور اكولوژيك قرار مي‌گيرد كه در سه حوزه تفريحات آبي، هوايي، زمستاني و ورزش‌هاي مرتبط با جاده و فضاي سبز كشور قابل گسترش هستند. بحث و نتيجه‌گيري: در نهايت و با توجه به مديريت جداگانه اين سه حوزه در كشور، برآيند يا خروجي پيشنهادي، مدل استراتژي شبكه اي با محوريت توان اكولوژيك مي‌باشد. واژگان كليدي: توريسم ورزشي، توان اكولوژيك، توان اقتصادي، توان تفريحات ورزشي منابع زيتونلي، ع.م. فراهاني، ا. اسدي، ح. amp;quot;بررسي ديدگاه كارشناسان گردشگري و تربيت بدني و گردشگران در مورد اثرات توسعه توريسم ورزشي بر اشتغال و درآمد در استان گلستان amp;quot;. رويكردهاي نوين در مديريت ورزشي، 1392، (1)1، ص ص: 18-9. هنرور، ا. غقوري، ف. فرزام، ف و شريفيان، ا. amp;quot; عوامل مهم در بازاريابي گردشگري ورزشي در ايران amp;quot;. نشريه المپيك، 1386، (4)5، 44ص ص: -31.