ارزيابي عملكرد انجمن ورزش آمادگي جسماني با استفاده از روش كارت امتيازي متوازن و تحليل پوششي داده‌ها

مقدمه: موضوع عملكرد و اندازه‌گيري آن در فدراسيون‌هاي وانجمن هاي ورزشي، به عنوان بالاترين مرجع ذي‌صلاح ارائه‌دهنده خدمات ورزش در رشته‌هاي مختلف در سطح كشور، از اهميت قابل‌توجهي برخوردار است(1). با توجه به اهدافي كه براي ارزيابي عملكرد فدراسيون‌ها و انجمن ها در نظر گرفته شده‌اند و اهميتي كه در توسعه ورزش و رفع نيازهاي جامعه دارند، ايجاد يك سيستم مناسب و كارآمد ارزيابي در سازمان‌هاي ورزشي، با تعيين معيارها و شاخص‌هاي ارزيابي به ‌روز و متناسب با شرايط محيط دروني و بيروني اين سازمان‌ها ضروري به نظر مي‌رسد از اين رو استفاده از روشي جامع براي تعيين تمامي معيارها و عوامل كليدي و تعيين ميزان دستيابي فدراسيونها به اهداف از پيش تعيين شده ضروري به نظر مي‌رسد كه بدين منظور مدل تركيبي كارت امتيازي متوازن و تحليل پوششي داده‌ها پيشنهاد مي‌شود (2). در اين پژوهش تلاش شده است تا با استفاده تلفيقي كارت امتيازي متوازن و تحليل پوششي داده‌ها و در نظر گرفتن ورودي‌ها و خروجي‌هاي انجمن آمادگي جسماني در چهار منظر كارت امتيازي متوازن، كارايي هر يك از كميته هاي انجمن آمادگي جسماني در هر منظر ارزيابي شده و بدين‌طريق كميته هاي كارا و ناكارا مشخص شوند تا با شناخت و برنامه ريزي مناسبي مديران و مسئولان گامهاي اساسي در راستاي اثر بخشي آنان بردارند. روششناسي : شاخص‌هاي ارزيابي عملكرد انجمن آمادگي جسماني با نظر خبرگان در چهار منظر BSC مشخص شده و شاخص‌هاي مناظر فرآيندهاي داخلي و رشد و يادگيري، به عنوان ورودي، و شاخص‌هاي مناظر مالي و مشتري، به عنوان خروجي در مدل DEA در نظر گرفته شدند. بر اساس فرمول‌هاي مربوط به اين مدل، تعداد 5كميته از كميته هاي فعال در سال 1394، با روش نمونه‌گيري هدف‌دار و بر اساس نتايج كسب شده در ارزيابي‌هاي صورت گرفته توسط انجمن آمادگي جسماني، به عنوان نمونه انتخاب شدند و بر اساس نتايج به دست آمده از چك ليست‌هاي ارزيابي انجمن آمادگي جسماني و با استفاده از مدل تحليل پوششي داده‌ها مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج: بين كميته هاي مورد بررسي، كارايي تنها 5 كميته آمادگي جسماني، ايروبيك، پيلاتس،ورزش صبحگاهي و اسپلينگ برابر 1 برآورد شده و به عنوان انجمن هاي كاملاً كارا شناخته شدند. به جز انجمن هاي فوق كه با ميانگين كارايي 100 درصد جزء انجمن هاي كاملاً كارا طبقه‌بندي مي‌شوند، علاوه بر اين، انجمن هاي كارا به عنوان الگو براي رسيدن به سطح مطلوب كارايي به انجمن هاي هاي ناكارا معرفي شدند. از سوي ديگر، نتايج حاصل از ارزيابي كارايي انجمن هاي با استفاده از مدل DEA حاكي از اين بود كه در مورد كل كميته ها، ميانگين كارايي مقياس 725/0، كارايي مديريتي 710/0 و كارايي فني 513/0 است. اين بدان معناست كه مجموعه انجمن هاي با 29 درصد ناكارايي مقياس، ميزان 27 درصد ناكارايي مديريت و ميزان 48 درصد ناكارايي فني مواجه‌اند. بحث و نتيجهگيري: از بين كميته‌هاي مورد ارزيابي، كارايي تنها 5 كميته و رشته آمادگي جسماني، ايروبيك، پيلاتس، ورزش صبحگاهي و اسپلينگ برابر 1 برآورد و به عنوان انجمن و رشته هاي كاملاً كارا شناخته شدند. در واقع ارقام فوق نشان داد كه ميانگين بيشترين كارايي براي مجموعه كميته هاي ، مربوط به كارايي مديريتي و كمترين كارايي مربوط به كارايي فني است. در كل مي ‌توان ادعا نمود كه كميته هاي به لحاظ كارايي مديريتي و كارايي مقياس، وضعيت نسبتاً خوبي دارند اما كارايي فني عامل اصلي در ناكارايي كلي كميته هاي ورزشي منتخب انجمن آمادگي جسماني بوده است.