ارتباط بين مديريت راهبردي منابع انساني و عملكرد باشگاههاي ورزشي در ايران

مقدمه: رويكردراهبردي در مديريت منابع انساني به مفهوم به كارگيري فنون و روشهايي نوين است كه سازمان بتواند با اتكا به آنها در برابر محيط ناپايدار واكنش مناسب نشان داده و منابع انساني را در جهت كسب مزيت رقابتي بسيج كند. موضوع اصلي در اين مقاله بررسي رابطه بين مديريت استراتژيك منابع انساني و عملكرد باشگاهاي ورزشي است و به اين مساله مي پردازد كه آيا از نظر عملكرد، نگرش استراتژيك در مديريت منابع انساني نسبت به نگرش سنتي برتري دارد؟ روش انجام اين تحقيق توصيفي است كه هدف، يافتن رابطه بين نوع روش به كار رفته در مديريت منابع انساني سازمانها وباشگاههاي ورزشي و عملكرد آنهااستفاده شده است گيرد . در اين تحقيق مديران و كارشناسان واحدهاي منابع انساني45 باشگاه درجه 1 و درجه 2 وابسته به دولت، به نقل از ليست ارائه شده توسط وزارت و رزش و جوانان به عنوان جامعه آماري انتخاب شدند. براي تحليل داده ها از شيوههاي آمار توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم افزار spss16 صورت گرفت و از مدل چانگ هانگ 2005 استفاده شد.يافته هانشان داد باشگاههايي كه فعاليت مديريت استراتژيك منابع انساني را دنبال مي كنند نسبت به باشگاههايي كه اين فعاليت را انجام نمي دهند (باشگاههاي به شيوه مديريت سنتي)عملكرد بهتري دارنديعني رابطه معناداري ميان نوع روش به كار گرفته شده در مديريت منابع انساني باشگاهها(استراتژيك يا سنتي)و عملكرد آنها وجود دارد. يعني عملكرد باشگاههايي كه از روش استراتژيك در مديريت منابع انساني خود استفاده ميكنند از حيث شاخصهاي مالي نسبت به آنهايي كه از روش سنتي استفاده ميكنند بهتر است و استفاده از اقدامات واصول مديريت راهبردي منابع انساني موجب بهبود عملكرد باشگاههاي ورزشي ميگردد.