اثر يك دوره فعاليت ركاب زدن زيربيشينه همراه با محدوديت جريان خون بر سطوح CRP سرمي در مردان جوان

هدف از پژوهش حاضر تعيين اثر يك دوره فعاليت ركاب‌زدن زيربيشينه همراه و بدون محدوديت جريان خون بر سطوح سرمي crp در مردان سالم بود. بدين منظور 24 نفر از دانشجويان تربيت بدني مشغول به تحصيل در دانشگاه خوارزمي به صورت داوطلبانه (ميانگين سن 2/75±23/79سال، وزن8/77±69/87كيلوگرم، قد5/6±174/75سانتي‌متر، شاخص‌توده بدن 2/59±22/91 كيلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند. آزمودني‌ها به سه گروه ركاب زدن همراه با انسداد عروق پا (8 نفر)، ركاب زدن بدون انسداد (8 نفر) و كنترل (8 نفر) تقسيم‌بندي گرديدند. آزمودني‌هاي گروه تمرين با انسداد و تمرين بدون انسداد به مدت 3 هفته، هر هفته 3 جلسه و در مجموع 9 جلسه تمرين كردند، هر جلسه تمرين شامل 3 وهله سه دقيقه‌اي ركاب زدن با شدت50 درصد وات حداكثر (Wmax)بود كه بين هر وهله 30-45ثانيه استراحت وجود داشت (ميزان فشار روي ران در گروه انسداد،140تا170 ميلي متر جيوه بود). مجموع زمان تمرين10:30دقيقه بود. قبل و بعد از اجراي پروتكل، آزمون‌ كاستوم براي تعيين توان حداكثر آزمودني ها انجام شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها پس از اطمينان از توزيع طبيعي آن‌ها، از آزمون هاي تحليل واريانس يكسويه و t وابسته استفاده گرديد. نتايج بدست آمده از تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد، ايجاد انسداد (mmHg170-140) سه هفته فعاليت زيربيشينۀ ركاب زدن برسطوح CRP بين گروه‌هاي انسداد،بدون انسداد و كنترل تفاوت معنادار بوجود نياورد.