مطالعه ارتباط بين وضعيت بدني با ابعاد سبك زندگي

مقدمه : وضعيت بدني يا راستاي قامت نحوه قرار گيري قسمت هاي مختلف بدن نسبت به يكديگر است.عوامل بسياري از جمله سن، جنس،حالات عاطفي، فعاليت بدني، خصوصيات رواني، سبك زندگي و ..... نقش دارند سبك زندگي،شيوه عملكردي است كه هر فرد بر مي گزيند تا روايتي خاص از زندگي و هويتش را در ديگران بيان كند نوعي از بيان هويت فرد بدن و نحوه قرار گيري ساختار و وضعيت بدن او مي باشد. نوع لباس پوشيدن، نوع راه رفتن، نوع غذا خوردن و .... مي تواند نشان دهنده سبك زندگي فرد و نوع شخصيت او باشد(7). رابطه و پيوند ديالكتيكي بين مديريت بدن و سبك زندگي وجود دارد. اين رابطه باعث شده كه سبك زندگي فرد در مديريت بدن او تاثير داشته باشد ولي اين تاثير هميشه و همه جا به يك ميزان نيست و بستگي به شرايط دارد (8). روش شناسي : جامعه آماري اين تحقيق را مردم شهر سردشت در سال 1394 تشكيل مي دهد. شيوه نمونه گيري تصادفي بوده و جمعيت نمونه اين مطالعه را 100 نفر تشكيل مي دهد. ابزار گرداوري اطلاعات از طريق پرسش نامه انجام گرفت. اطلاعات ابعاد سبك زندگي از طريق پرسش نامه سبك زندگي (LSQ) جمع اوري شد كه شامل ده بعد( سلامت جسماني، ورزش و تندرستي، سلامت روانشناختي، سلامت معنوي، پيشگيري از حوادث، اجتناب از داروها و مواد مخدر، سلامت اجتماعي، سلامت محيطي و تغذيه) مي باشد. روايي اين پرسش نامه 0/87مي باشد. روش امتيازگذاري سوالات اين پرسش نامه از 1(كاملا مخالف) تا 5(كاملا موافق) است. پرسش نامه وضعيت بدني كه شامل وضعيت هاي بدني كه فرد در فعاليت هاي روزمره مثل نشستن، ايستادن، خوابيدن، حمل وسايل، رانندگي، مطالعه، كار با لپ تاب، نوع كفش و حمل كوله پوشتي مي باشد كه روايي ان توسط اساتيد دانشگاه گيلان مورد تاييد قرار گرفت .ازمون اماري اين مطالعه همبستگي اسپيرمن و رگرسيرن مي باشد كه در سطح معناداري 0/05 استفاده شد. يافته ها : براساس ازمون همبستگي اسپيرمن، ابعاد سلامت جسماني(0/001 = P)، ورزش وتندرستي(0/017 = P)، كنترل تغذيه(0/001 = P)، پيشگيري از بيماري ها(0/011 = P)، سلامت روانشناختي( 0/010 = P)، سلامت اجتماعي( 0/016 = P) و سلامت محيطي( 0/003 = P) با وضعيت بدني رابطه معناداري داشتند. براساس رگرسيون ابعاد سلامت جسماني، كنترل و تغذيه، سلامت روانشناختي و سلامت اجتماعي بيشترين تاثير و تبيين را روي وضعيت بدني دارد و مي توان از اين ابعاد بيشتر وضعيت بدني را پيش بيني كرد. بحث و نتيجه گيري : براساس اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه اگر افراد سبك زندگي خود را بهبود دهند باعث بهتر شدن وضعيت بدني و راستاي بدن مي شود در نتيجه امكان بروز ناهنجاري ها و دردهاي مفصلي در اينده كاهش يافته و باعث افزايش كارايي افراد و افزايش نشاط و شادابي مي شود از لحاظ اقتصادي هم به علت كاهش بروز دردها و ناهنجاري ها به سود افراد و خانواده ها خواهد بود(1). سبك زندگي خوب و بهبود وضعيت بدني از لحاظ روحي و هويتي روي فرد تاثير مثبتي دارد و اعتماد به نفس فرد را به خصوص در سن بلوغ افزايش مي دهد(6).