اثر 8 هفته تمرين در آب بر اميد به زندگي و عزت نفس زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: هدف كلي اين پژوهش اثر 8 هفته تمرين در آب بر اميد به زندگي و عزت نفس زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بود. اكنون بيماري ام اس يا مولتيپل اسكلروزيس كه بيمار را دچار فقر حركتي و ناتواني جسماني مي‌كند در دنيا در حال پيشرفت است و از آن به عنوان بيماري قرن ، ياد مي‌كنند . تربيت بدني در ميان علوم مختلف و به عنوان يك درمان مكمل كمك بسياري به بيماران ديابت، قلبي و عروقي، ام.اس، آرتريت و غيره مي‌كند . روششناسي: روش تحقيق از نوع نيمه تجربي بود . جامعه آماري اين تحقيق شامل زناني كه مبتلا به بيماري ام اس بودند كه جهت انجام درمان خود به انجمن بيماران ام اس تهران مراجعه كرده بودند . تعداد 30 نفر زن به عنوان نمونه‌ بر اساس جدول مورگان و روش نمونه گيري پيش آزمون ـ پس آزمون گروه هاي تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين تحقيق دو پرسشنامه استاندارد شده اميد به زندگي و عزت نفس كوپراسميت (1967) بود . كه روايي صوري و محتوايي آن توسط اساتيد متخصص تاييد و پايايي ابزار با استفاده از روش آلفاي كرونباخ به ترتيب (89/0 و 81/0) به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از طريق آمار توصيفي از جمله ميانگين و انحراف معيار و آمار استنباطي نظير شاپيرو- ويلك و همچنين براي مقايسه ميانگين هاي پس آزمون از روش آماري تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . نتايج: نتايج آماري نشان داد كه اختلاف معني داري در شاخص اميد به زندگي قبل و بعد از تمرين در شركت كنندگان مشاهده نشد ، در حالي كه در شاخص عزت نفس اختلافات معني داري مشاهده گرديد ( P 0.01 ) ؛ به عبارتي ديگر آب درماني در بيماران مبتلا به ام اس موجب بهبود عزت نفس در آنها گرديده است. بحث و نتيجهگيري: مي توان اظهار كرد كه شركت در تمرينات آب درماني عاملي مهم در ارتقاي عزت نفس در اين بيماران است ؛ به عبارت ديگر بر اساس نظر محققان ذكر شده در اين قسمت و همچنين بخش مقدمه ميتوان گفت شركت در برنامه هاي تمرين در آب و نيز ساير فعاليت بدني و ورزش قادر خواهد بود تاثير معني داري بر عزت نفس بر جا بگذارد .