تأثير آموزش‌هاي پهلواني زورخانه‌اي بر رشد اجتماعي دانش آموزان ابتدايي

مقدمه: در عصر حاضر ورزش در حفظ سلامت عمومي[1] و تندرستي افراد تأثير مثبت دارد [2] و يكي از سالم‌ترين سرگرمي‌ها در گذران اوقات فراغت دانش آموزان است كه نشاط و شادابي را جايگزين كسالت و تنبلي مي نمايد. فعاليت‌هاي بدني موجب افزايش اعتماد به ‌نفس و گسترش مهارت‌هاي حركتي و سلامت اجتماعي دانش آموزان مي شود[3] ورزش زورخانه‌اي تنها ورزشي است كه به خاطر خصوصيات روحاني و خصلت جوانمردي از ساير ورزش‌ها متمايز مي‌شود. اين ورزش همگاني تنها يك بازي صرف نيست و متعلق به فرهنگ جامعه است كه به پرورش قواي جسماني و عضلاني مي‌پردازد[4].لذا اين فرضيه amp;quot;ورزش پهلواني بر رشد اجتماعي دانش آموزان ابتدايي مؤثر است amp;quot;مطرح مي شود. روششناسي: پژوهش حاضر يك مطالعه شبه تجربي است. جامعه موردمطالعه شامل 140 دانش آموزان پسر مقطع ابتدايي (بين سن 12-7) كه در 9 زورخانه استان خراسان جنوبي فعاليت مي‌كردند. نمونه 100 نفري بر اساس جدول مورگان، به صورت تصادفي در دو گروه 50 نفري (آزمايش و گواه ) جاي گرفتند. همچنين 50 نفر از دانش آموزان كه به گروه آزمايششباهت داشتند اما علاقه‌اي به ورزش‌هاي زورخانه‌اي نداشتند به ‌صورت تصادفي به عنوان گروه كنترل انتخاب شدند.گروه آزمايش در هشت جلسه 60 دقيقه‌اي به‌صورت استاندارد در هر هفته‌اي يك‌بار تحت آموزش‌هاي پهلواني توسط مربيان زورخانه قرار گرفتند درحالي‌كه گروه ديگر هيچ آموزشي دريافت نكردند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه‌ي رشد اجتماعي وايلند با پايايي آن 86% و روايي81% استفاده شد. در تجزيه تحليل داده ها از آمار توصيفي و آزمون T مستقل براي مقايسه ميزان رشد اجتماعي دو گروه استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد، ورزش‌هاي زورخانه اي بر رشداجتماعي (خودياري عمومي، خودياري در خوردن و پوشيدن، خود رهبري، مسائل شغلي وارتباط) دانش آموزان ابتدايي مؤثر است. مقايسه ميانگين و انحراف معيار سن دانش آموزان در دو گروه آزمايش و كنترل نشان داد كه تفاوت معني‌دار بين دو گروه وجود نداشت كه اين نتايج مغاير با تحقيقات مرادي و همكاران (1393) مبني بر تاثير سن، جنسيت و نوع ورزش را در رشد اجتماعي است. بحث و نتيجهگيري: نتايج تحقيق حاضر با يافته هاي وانگ و همكاران(2004) وكوراپسي (2008) ، كارتر و تومن (2008)، رمضاني نژاد ( 1380 ) ،حسين زاده دهنوي ( 1382) ،سبحاني(1385)، اميرتاش و همكارانش(1387) ، اميرنژادو همكاران (1390) همسو است. بر اساس نتايج اين پژوهشگران فعاليت‌هاي ورزشي گروهي زمينه‌ساز رشد اجتماعي دانش آموزان است.لذا گنجاندن اين ورزش در ساعات تربيت‌بدني مدارس بستر مناسب براي توسعه رشد اجتماعي كودكان را فراهم مي آورد. واژههاي كليدي: ورزش زورخانه‌اي ، رشد اجتماعي، دانش آموزان منابع : 1. Devecioglu, Sahan. Yildiz, Tekin. Sim. Examination of socialization levels of university students engaging in individual and team sports’. Procedia - Social and Behavioral Sciences, (2012). 46 .326 – 330 2. Movahedi,A.Mojtahedi,H.Farazyani,F.(2011). Differences in socialization between visually impaired student-athletes and non-athletes; Research in Developmental Disabilities, (2011). 32(1):58-62