مداخلات تمريني، ارگونوميكي و بهبود ناهنجاري هاي وضعيتي خياطان

اختلالات اسكلتي عضلاني مرتبط با كار عمده ترين عامل از دست رفتن زمان كار و افزايش هزينه ها و آسيب هاي انساني نيروي كار به شمار مي آيد، كار فيزيكي سنگين، تكرار بيش از حد ، ,وضعيت بدني نامناسب از عوامل به وجود آمدن اين اختلالات هستند(داكوستا و ويرا 2010). تحقيقات نشان مي دهد كه اپراتورهاي چرخ خياطي به دليل دردهاي عضلاني از آسيب سطح بالاتري نسبت به ديگر مشاغل روبه رو مي شوند. مطالعات نشان مي دهد كه دفعات تكرار آسيب هاي گردن و كتف در طول سالهاي استخدام كارگران افزايش يافته است. لذا در اين پژوهش محققين به بررسي نقش تمرينات ورزشي و مداخلات تمريني بر ناهنجاري هاي وضعيتي اندام ها پرداخته اند. روش تحقيق: 60 خياط بين 20 تا 42 سال همراه با بيش از چهار سال سابقه كاري استان تهران و البرز مرد به صورت هدفمند(سن 6.2±35.08، وزن 12.8±69.7، قد 9.7±167.4، سابقه كاري 6.9±13.3)، در اين مطالعه شركت كردند و به صورت تصادفي در دو گروه 40 نفري كنترل و20 نفري تجربي در نظر گرفته شدند. قبل از آغاز برنامه تمرين، ناهنجاري هاي كوتاهي عضلات هسمترينگ راست و چپ و زانوي خميده راست و چپ به ترتيب با استفاده از آزمون كوتاهي همسترينگ و گونيامتر مشخص شد. گروه تجربي، به مدت هشت هفته، و با تواتر سه جلسه در هفته برنامه تمريني و ارگونومي را اجرا نمودند. نتايج: نتايج آزمون يومان-ويتني نشان داد كه بين ميانگين تغييرات ميزان كوتاهي عضله همسترينگ راست و چپ خياطان گروه تمرين و كنترل تفاوت معني داري وجود دارد (001/0=p). همچنين نتايج نشان داد كه تمرين موجب بهبود معناداري در ميزان تغييرات زانوهاي خميده چپ و راست خياطان مي شود(001/0=p). مشاهده گرديد كه در گروه تجربي كه به اجراي پروتكل تمرين و مداخلات ارگونومي پرداخته‌اند، منجر به بهبود معني داري در ناهنجاري‌هاي گرديده است. بحث و نتيجه گيري: عقيده بر اين است كه تمرينات ثبات مركزي بدن و تمرينات ثبات دهنده شانه علاوه بر ناحيه مركزي بدن و شانه ها بر ساير مفاصل مانند زانوها و مفاصل ديگر نيز اثر گذار هستند. در اين تحقيق سعي شد از مداخلات ارگونوميك در محيط كار خياطان استفاده گردد تاعلاوه بر تمرينات ذكر شده اثر اين مداخلات ارگونوميك نيز بر ناهنجاري هاي خياطان مشخص گردد زيراكه احتمالاً اين مداخلات ارگونوميك منجر به جلوگيري از پوسچرهاي غلط كاري خياطان مي گردد. شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در زانو و گردن احتمالاً به خاطر ماهيت شغلي خياطان و همچنين وضعيت قرار گيري غلط هنگام انجام كار و ناشي از نشستن طولاني مدت، ايستگاه كاري نامطلوب و در نتيجه پوسچرهاي بد نامناسب مي باشد، كه در اين محيط مشاهده گرديد( نورآشكين و همكاران 2011). همچنين شيوع ناهنجاري زانوي خميده احتمالاً به دليل پوسچر نامناسب و عدم استفاده از تكيه گاه پا مي باشد. به نظر مي رسد اصلاح پوسچر و ايستگاه كاري و استفاده از تكيه گاه پا در كاهش شدت درد كاربران موثر بوده است. وآموزش بايد به صورت عملي و تمرين و تكرار باشد تا بيشترين تاثير را بر روي خياطان داشته باشد(يعقوبي و همكاران 2010).