مطالعه آمادگي جسماني و تعادل كودكان اتيسم

مقدمه: اختلالات طيف اتيسم بخشي از اختلالات نافذ رشدي مي‌باشد كه سه اختلال در اين حيطه قرار مي‌گيرد: اتيسم، آسپرگر و اختلالات نافذ رشدي كه به گونه‌اي ديگر تعريف نشده كه دو مورد نخست از شكل‌هاي اصلي اختلالات طيف اتيسم مي‌باشند (1). ميزان شيوع اين بيماري حدوداً 110 نفر در هر 10 هزار نفر گزارش شده است (2). اين كودكان به دليل عدم فعاليت و درخودمانده بودن مستعد ضعف در آمادگي جسماني مي‌باشند. به همين جهت هدف از پژوهش حاضر مطالعه آمادگي جسماني و تعادل كودكان اتيسم در نظر گرفته شد. روش شناسي: نمونه آماري اين پژوهش 15 دانش‌آموز اتيسم (سن 4/1±73/7 سال، قد 57/11±125 سانتي‌متر، وزن 49/11±1/30 كيلوگرم، شاخص توده بدني 17/4±13/18) و 15 كودك سالم به عنوان گروه كنترل (سن 9 سال، قد 55/4±134 سانتي‌متر، وزن 37/9±66/33 كيلوگرم و شاخص توده بدني 17/4±18) است كه به صورت تصادفي هدف‌دار براي اين پژوهش انتخاب شدند. آزمون‌هاي تعديل شده براكپورت براي ارزيابي سطح آمادگي جسماني آزمودني‌ها مورد استفاده قرار گرفت. اين آزمون‌ها شامل آزمون 600 يارد راه-رفتن-دويدن (استقامت قلبي-عروقي)، آزمون قدرت پنجه دست (قدرت عضلاني)، آزمون دراز و نشست (استقامت عضلاني)، خمش و رسش (انعطاف‌پذيري)، آزمون لك‌لك اصلاح شده (تعادل ايستا)، آزمون پاشنه-پنجه (تعادل پويا) و تركيب بدن بودند. جهت مقايسه داده‌ها از آزمون‌هاي t مستقل و يو من ويتني استفاده شد) 05/0 (P . نتايج: نتايج اين پژوهش نشان داد كه بين تمامي متغيرهاي آمادگي جسماني (آمادگي قلبي-عروقي 001/0=P، قدرت عضلاني 005/0=P، انعطاف پذيري 027/0=P، استقامت عضلاني 001/0=P) به غير از تركيب بدن (931/0=P) تفاوت معني‌داري وجود داشت. بحث و نتيجه گيري: با توجه به وضعيت آمادگي جسماني اين كودكان بايد تمرينات ورزشي جهت افزايش آمادگي بدني اين كودكان براي انجام فعاليت‌هاي روزمره در برنامه روزانه آنان گنجانده شود.