بررسي رابطه بين سطوح انگيزش و تعهد سازماني كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي

مقدمه: از آنجا كه انسان در توسعه نقش كليدي دارد و تحقق توسعه به دست انسان صورت مي پذيرد برطرف كردن نيازهاي انگيزشي افراد از اهميت ويژه اي برخوردار است. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين سطوح انگيزش و تعهد سازماني اداره كل ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي مي باشد. روش شناسي: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد كه جامعه آماري مورد پژوهش147 نفر از كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي مي باشد. كه با روش نمونه گيري اتفاقي ساده انتخاب شده است،اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است . براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه سطوح نيازهاي مازلوو نعهد سازماني(موداي، استيرزوپورتر)وهمچنين براي تجزيه و تحليل داده ها از روش آمار توصيفي(ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون) استفاده شده است كه در آن رابطه تعهد سازماني براساس پنج سطح از نيازهاي مازلومورد تحليل قرار گرفته است. نتايج: نتايج آن حاكي از اين است: از لحاظ آماري رابطه معناداري اي ميان تعهد سازماني و سطوح انگيزش نيازهاي اساسي و امنيتي وجود دارد همچنين رابطه اي ميان نعهد سازماني با ديگر سطوح نيازها يافت نشد. بحث و نتيجه گيري: هر چه ميزان نيارهاي زيستي و اساسي افراد بيشتر باشد تعهد سازماني كاركنان نيز به ميزان زيادي افزايش مي يابد. همچنين هر چه افراد نيازهاي امنيتي افراد بالاتر باشد تعهد سازماني آنها نيز به همان ميزان افزايش مي يابد.