بررسي تاثير يك دوره حركات اصلاحي منتخب بر روي وضعيت بدني زنان سالمند كايفوتيك

مقدمه: بر اساس آمار و ارقام موجود هر ساله بر تعداد افراد سالمند و مسن جامعه افزوده مي‌شود. با توجه به روند ماشيني شدن زندگي و كاهش عواطف و احساسات انساني، معمولا amp;quot; افراد سالمند كمتر از قشرهاي ديگر تحت توجه قرار مي‌گيرند از همين رو شناسايي مشكلات و مسائل سالمندان با هدف ارتقاء سطح سلامتي آنها و همچنين كاهش هزينه هاي درماني امري لازم و ضروري است. كيفوز پيري يكي از انواع عارضه هايي است كه با افزايش سن تغييراتي در انحناي ستون فقرات آشكار مي شود. تحقيقات نشان داده اند كه افزايش زاويه كيفوز در بزرگسالي با اختلال تعادل، كاهش سرعت راه رفتن، كاهش توانايي عملكردي و توانايي انجام كارهاي روزانه ارتباط دارد. راستاي طبيعي ستون فقرات به عملكرد ساختارهاي عضلاني، استخواني و مفصلي آن بستگي دارد. ناهنجاريهاي اسكلتي مي‌توانند به دليل كمبود تحرك، دريافت محرك‌هاي محيطي و نيز الگوهاي حركتي نامناسب بوجود آيند و تاثيرات نامطلوبي را بر عملكردرواني، اجتماعي و فيزيولوژيك افراد برجاي گذارند (شوندي و همكاران، 1390). افزايش سن و كاهش فعاليت فيزيكي موجب اختلال در بسياري از عملكردهاي فيزيولوژيكي از جمله عملكردهاي حسي– حركتي شده و مي‌تواند كاهش كنترل پاسچر افراد مسن و افزايش احتمال آسيب را در پي داشته باشد (لطافت كار، 1389). شيخ پور و همكاران (1391)، در پژوهشي تحت عنوان تاثير يك دوره تمرين درماني بر پاسچر و تعادل زنان كايفوتيك سالمند به نتيجه مطلوب بر روي قد، وضعيت سر و زاويه ي كيفوز دست يافتند وليكن تاثير معناداري بر روي اتساع قفسه سينه نيافتند. روش شناسي: 36 زن سالمند كايفوتيك در دو گروه 18 نفره تجربي و كنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از تمرينات اصلاحي از دو گروه اندازه گيري هاي وضعيتي كه شامل اندازه گيري قد، وضعيت سر، طول مهره هاي توراسيك، اكستانسيون ستون فقرات، ابداكشن و فلكشن شانه بعمل آمد. تمرينات اصلاحي به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه يك ساعت انجام مي گرفت. نتايج: نتايج آزمون تي مستقل نشان داد كه قد، وضعيت سر، طول مهره هاي توراسيك، اتساع قفسه ي سينه و ابداكشن و فلكشن شانه در گروه تجربي بعد از يك دوره حركات اصلاحي به طور معني داري بهبود يافت (P≤0.05) ولي تاثير معنا داري بر روي اكستانسيون ستون فقرات نداشته است. بحث و تيجه گيري: حركات اصلاحي مي تواند تاثير معني داري بر پارامترهاي وضعيتي زنان سالمند كايفوتيك داشته باشد و احتمال فقر حركتي و ضعف عضلاني ناشي از فقر حركتي و در نهايت عدم تعادل و زمين خوردن آنها را كاهش دهد. از اين رو مي توان حركات اصلاحي را به عنوان يك تمرين موثر براي زنان سالمند كايفوتيك توصيه كرد.