تاثير تمرينات ورزش در آب بر قدرت عضلات اندام فوقاني و تحتاني بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مالتيپل اسكلروزيس (MS) يك بيماري مزمن خودايمني سيستم اعصاب مركزي و از شايع ترين بيماري‌هاي نورولوژيك است [1]. كه طي آن بيماران بخشي از عملكرد خود را از دست خواهند داد. ضعف عضلاني و كاهش تعادل از جمله عوارض اين بيماري مي باشد [2]. هدف از انجام اين مطالعه بررسي تاثير تمرينات ورزشي در آب بر قدرت عضلات افراد مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس مي باشد. روش شناسي: در اين مطالعه 14 فرد مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس (با ميانگين سني 78/9±93/ 38سال، قد 91/6±47/1 متر و وزن 19/10±7/63 كيلوگرم) شركت داشتند. قدرت عضلات اندام فوقاني و تحتاني (هر دو سمت) توسط داينامومتر دستي اندازه گيري شد. ميزان ناتواني افراد نيز توسط EDSS بررسي گرديد. تمامي افراد در برنامه تمرينات ورزش در آب كم عمق كه شامل سه جلسه در هفته براي مدت دو ماه بود شركت كردند. سپس تست قدرت عضلاني و EDSS پس از اتمام برنامه ورزشي تكرار شد. تعادل افراد نيز قبل و بعد از تمرينات به صورت باليني بررسي گرديد. نهايتا از آزمونهاي زوج مشترك و تحليل واريانس براي ارزيابي تاثير تمرينات ورزشي بر اين پارامترها استفاده گرديد. نتايج: قدرت اندام تحتاني سمت چپ و راست به ترتيب قبل از تمرينات برابر با 69/2±45/11 و 81/4±16/12 و بعد از تمرينات برابر با 19/5±66/14 و 79/4±12/16 بود. قدرت عضلات اندام فوقاني چپ و راست قبل از تمرينات به ترتيب 37/4±73/16 و 65/3±88/16 و بعد از تمرينات 01/5±64/14 و 98/3±64/16 بود. ميزان ناتواني افراد نيز قبل و بعد از تمرينات به ترتيب برابر با 29/1±51/4 و 66/1±09/4 بود (14/0P ). ارزيابي تعادل باليني افراد نيز به صورت معنادار بهبود نشان دادند (05/0P ). آناليزهاي آماري نيز ارتباط معناداري ميان قدرت عضلات اندام تحتاني و فوقاني با تمرين در آب نشان دادند (001/0P ). بحث و نتيجه گيري: براساس اين مطالعه تمرين در آب موجب ارتقاي قدرت اندام تحتاني در سمت راست و چپ شد اما اين تمرينات تاثيري بر قدرت اندام فوقاني اين بيماران نداشتند. بنابراين مي توان گفت تمرينات در آب تاثير بيشتري بر قدرت اندام تحتاني بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروز داشتند. بدين ترتيب پيشنهاد مي گردد از اين تمرينات به عنوان يك درمان مكمل در كنار درمان دارويي در مورد اين بيماران استفاده شود.