شماره ركورد كنفرانس :
3882
عنوان مقاله :
تأثير تمرينات ثبات مركزي بر زاويه لوردوز كمري بعد از زايمان زنان نخست زا
پديدآورندگان :
زاهدپور فوزيه fouziye.zahedpour@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه حكيم سبزواري، سبزوار، ايران؛ , محمدي محمدرضا استاديار دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه حكيم سبزواري، سبزوار، ايران , دماوندي محسن استاديار دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه حكيم سبزواري، سبزوار، ايران
كليدواژه :
تمرينات ثبات مركزي , لوردوز كمري , بعد از زايمان , زنان نخستزا.
عنوان كنفرانس :
نهمين همايش بين المللي تربيت بدني و علوم ورزشي
چكيده فارسي :
مقدمه: بارداري و زايمان به عنوان يك روند طبيعي در مقاطعي از زندگي زنان، با تغييرات روحي و جسمي همراه ميباشد كه عدم آگاهي از اين تغييرات و چگونگي مقابله با مشكلات احتمالي ناشي از آن، ممكن است منجر به صدماتي براي مادر شود (1). اشكال در عضلات عمل كننده به صورت زوج نيرو جهت ثبات لگن مي تواند اختلال عملكردي مانند افزايش قوس كمري را در ستون فقرات بوجود بياورد (2). تمريندرماني يكي از شايعترين روشهاي درمان اين ناهنجاري است. تمرينات ثباتمركزي شامل تقويت عضلات كفلگن، راستشكمي، عرضيشكمي و كشش عضله مولتيفيدوس است، كه درد ناحيه پشت را كاهش داده و آسيبهاي مهرههاي كمري را از طريق حفظ راستاي ستونفقرات كاهش ميدهند (3). در اين زمينه ميتوان به پژوهش مهديزاده تحت عنوان amp;quot;تأثير ثبات عضلات مركزي بر زاويه لوردوز كمري دختران سنين دانشگاهي amp;quot; اشاره كرد كه بيان مي دارد كه تقويت و افزايش ثبات عضلات مركزي ميتواند به عنوان يك برنامه تمريني مؤثر در كاهش زاويه انحنا كمري باشد (3).
روششناسي: در تحقيق حاضر 16 نفر (ميانگين در سن، 3/94 ± 24سال، قد 0/04 ± 1/62 متر و BMI 1/99 ± 23/57) به طور هدفمند به عنوان آزمودني انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه (تمرين و كنترل) قرار گرفتند. براي اندازهگيري ميزان زاويه لوردوز كمري آزمودنيها از يك خطكش منعطف 40 سانتيمتري ساخت ايران با نام پيستوله ماري و مارك كيدوز استفاده شد. براي تجزيه و تحليل دادهها، از روش آزمون t زوجي و براي مقايسه گروه كنترل و تمرين از آزمونt مستقل در سطح 0/05=α استفاده شد.
نتايج: ميانگين زاويه لوردوز كمري در گروه تمريني به ميزان 2/86 درجه كاهش (بهبود) داشت و سبب اصلاح راستاي ستون فقرات در آزمودنيها گرديد. اين در حاليست كه ميانگين زاويه لوردوز كمري در گروه كنترل به ميزان 8/36 درجه افزايش داشت.
بحث و نتيجهگيري: با استفاده از تمرينات ثبات مركزي، مقدار زاويه لوردوز كمري در گروه تمرين 4/86 درصد كاهش داشته، در حالي كه در گروه كنترل 19/62 درصد افزايش مشاهده كرديم. بنابراين ميتوان گفت كه تمرينات ثبات مركزي شيوه تمريني مناسب براي اصلاح ناهنجاري لوردوزيس كمري بعد از زايمان به شمار ميآيد.