تاثير 6 هفته آب درماني در دو عمق مختلف بر حس عمقي در دختران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال

مقدمه و هدف: تمرين درماني، يك روش درماني براي درمان سندروم درد كشككي راني است. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر يك دوره تمرينات آب درماني در دو عمق مختلف بر روي حس عمقي دانشجويان دختر داراي سندروم كشككي راني بود. مواد و روش: تعداد 32 نفر از بين 60 نفر (سن 3±21 سال، وزن 10±55 كيلوگرم و قد 1/0±56/1 متر) بعد از ارزيابي هاي اوليه و تعيين افراد مبتلا به سندرم كشككي راني، به عنوان نمونه آماري انتخاب و به صورت تصادفي به 3 گروه تمرين در آب كم عمق،عميق و كنترل تقسيم شدند. قبل و بعد از يك دوره تمرينات 6 هفته‌اي (3جلسه در هفته) در شرايط مشابه زماني و مكاني، حس عمقي زانو بوسيله دوربين ديجيتال ثبت و با برنامه اتوكد مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل ازنتايج آزمون سنجش مكرر تركيبي نشان داد كه تفاوت معني داري بين پيش آزمون و پس آزمون در تمامي گروه ها مشاهده نشد ولي ضريب تغييرات در گروها متفاوت بود (درصد ضريب تغييرات در زاويه 30 درجه (كم عمق:47/2، عميق: 51/38، كنترل:81/28) در زاويه 45 درجه ( كم عمق: 04/13، عميق: 0 ، كنترل: 0) و در زاويه 60 درجه (كم عمق 13/12، عميق: 30/4، كنترل: 81/28) مي‌باشد. بين خطاي حس عمقي در گروه هاي مختلف آب درماني عميق و كم عمق و گروه كنترل در دختران داراي سندروم درد پاتلوفمورال زانو تفاوت معناداري وجود نداشت( 05/ 0 p ). نتيجه گيري: انجام تمرينات آب درماني تاثيري بر بهبود حس عمقي در افراد مبتلا به اين سندروم ندارد. اما با اين وجود شاهد كاهش ميانگين خطاي حس عمقي در پس آزمون ( زاويه 30 درجه 2 واحد، زاويه 45 درجه 2 واحد و زاويه 60 درجه 2/0 واحد) نسبت به پيش آزمون ( زاويه 30 درجه 2/0 واحد، زاويه 45 درجه 45/0 واحد و زاويه 60 درجه 1/0 واحد) بوديم كه در آب عميق اين تفاوت بيشتر مشاهده شد. به نظر مي‌رسد با افزايش زمان تمرين نتايج متفاوتي مشاهده شود.