شماره ركورد كنفرانس :
3882
عنوان مقاله :
تاثير 8هفته تمرينات ريتميك با وبدون موزيك بر تعادل ايستا و پوياي كودكان 8 تا 12 ساله ي مبتلا به سندرم داون
پديدآورندگان :
نصرت آبادي رحيم Rahim_nosratabadi@yahoo.com كارشناس ارشد آسيب شناسي و حركات اصلاحي؛ , قاسمي كهريزسنگي غلامعلي دانشگاه اصفهان , ذولاكتاف وحيد دانشگاه اصفهان
تعداد صفحه :
1
كليدواژه :
سندرم داون , حركات ريتميك , تعادل ايستا , تعادل پويا
سال انتشار :
1394
عنوان كنفرانس :
نهمين همايش بين المللي تربيت بدني و علوم ورزشي
زبان مدرك :
انگليسي
چكيده فارسي :
مقدمه:. سندرم داون يا تريزومي 21 يكي از متداول ترين اختلالات ژنتيكي در انسان است. اين مشكل نتيجه ي وجود يك كروموزوم اضافي در جفت كروموزوم هاي غير جنسي شماره ي21 مي باشد. مهم ترين اثر اين اختلال، كم تواني ذهني و مشكلات جسماني است. پيامدهاي سندرم داون عبارتند از: كم تواني ذهني، مشكلات حافظه وتكلم، واژگان محدود و رشد حركتي كند. هدف از اين پژوهش مطالعه تاثير 8 هفته تمرينات ريتميك با و بدون موزيك بر تعادل ايستا و پوياي كودكان مبتلا به سندرم داون بود. روششناسي: نمونه آماري اين پژوهش نيمه تجربي شامل 30 دانش آموز كم توان ذهني با سندرم داون (سن: بدون موزيك 1.46±9.08 سال ، با موزيك 1.98±9.53سال و قد: بدون موزيك 10.69±137سانتي متر، با موزيك 8.92±140.53سانتي متر و وزن: بدون موزيك 6.16±36.86 كيلوگرم، با موزيك 7.05±41.92 كيلوگرم و ميانگين بهره هوشي بدون موزيك 7.67±68.25 و با موزيك 10.67±69.25 ) بود كه به صورت در دسترس هدفمند به عنوان آزمودني انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه تجربي حركات ريتميك با و بدون موزيك تقسيم گرديدند. هر دو گروه برنامه تمرينات ريتميك را در 3 جلسه ي 30 تا 45 دقيقه اي هفتگي به مدت 8 هفته انجام دادند، در حالي كه گروه باموزيك تمرينات را با همراهي موزيك انجام دادند. ميزان تعادل ايستا و تعادل پويا به ترتيب توسط آزمون اصلاح شده ي تعادل لك لك و راه رفتن پاشنه به پنجه قبل و بعد از 8 هفته مداخله اندازه گيري شد. از روش آماري تحليل واريانس براي داده هاي تكراري جهت استنباط آماري و بررسي تفاوت بين ميانگين ها قبل و بعد از اتمام تحقيق استفاده شد. كليه ي عمليات آماري در بسته نرم افزاري spss نسخه ي 18 انجام شد (05/0 p). نتايج: نتايج اين پژوهش نشان داد كه ميزان تعادل ايستا در دو گروه با موزيك و بدون موزيك پس از 8 هفته تمرينات ريتميك به طور معني دار افزايش پيدا كرد (p=0.00)ولي تاثير موسيقي در بين دو گروه معني دار مشاهده نشدp=0.587) (، تعادل پويا در اين دو گروه پس از مداخله معني دار بوده (p=0.00)و تاثير موزيك بين دو گروه نيز معني دار بود(0.021p=). بحث و نتيجه گيري: از يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه تمرينات ريتميك با و بدون موزيك هر دو مي تواند باعث افزايش تعادل پويا وتعادل ايستا،در دانش آموزان مبتلا به سندرم داون شود ولي اثر بخش بودن موسيقي تنها بر روي تعادل پويا به اثبات رسيد. با توجه به نتايج از تمرينات ريتميك مي توان بصورت روزانه در زندگي كودكان كم توان ذهني مبتلا به سندرم داون استفاده كرد استفاده .
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت