بررسي تاثير كاهش سريع وزن بر توان بي هوازي ورزشكاران رشته هاي وزني

چكيده : مقدمه: كاهش وزن حاد استرس فيزيولوژيكي شديدي است كه مي تواند با اختلالاتي در متغيرهاي سيستم ايمني همراه باشد و فرد را براي ابتلا به بيماريهاي خاص از جمله عفونت هاي مجاري تنفسي فوقاني مستعدتر مي سازد. اين موضوع براي ورزشكاران رقابتي كه در زمان مسابقه بايد در بهترين شرايط فيزيولوژيكي براي اجراي مطلوب باشند، اهميت ويژه اي پيدا مي كند (6). ورزشكاران رشته هاي وزني مانند كشتي گيران، بدلايل ارگوژنيك از كاهش وزن استفاده مي كنند. چرخه هاي مكرر كاهش وزن و كسب مجدد آن چه آهسته و تدريجي (فصلي) و چه سريع (هفته اي) به عنوان چرخه وزني مشهور شده است و به صورت مكرر در ورزشكاراني ديده مي شود كه مي بايست جهت شركت در مسابقات ، خود را به وزن مخصوصي رسانده و در دسته وزني مشخص قرار گيرند (10). روش تحقيق :آزمودني هاي اين تحقيق 24 كشتي گير بودند و به صورت تصادفي در دو گروه كنترل و تجربي قرار گرفتند. قبل از شروع پروتكل كاهش وزن، توان بي هوازي، آزمودني ها اندازه گيري شد سپس گروه تجربي در يك برنامه كاهش وزن سريع 5 درصدي كه به روش ورزش سنگين و استفاده از لباس هاي پلاستيكي و محدود كردن آب وغذا بود، قرار گرفتند. بعد از اعمال كاهش وزن در گروه تجربي، از همه آزمودني ها آزمون گيري مجدد در متغيرهاي اندازه گيري شده به عنوان پس آزمون اندازه گيري شد. براي تعيين اختلاف بين پيش آزمون و پس آزمون هر يك از گروه هاي تجربي و كنترل از روش آماري t همبسته با استفاده از نرم افزار SPSS، انجام شد. يافته ها: پس از تجزيه تحليل فاكتورهاي اندازه گيري شده افزايش معني دار 32 درصدي در توان بي هوازي آزمودني ها (009.0P ) بدست امد. در حاليكه هيچگونه تفاوت معني داري در گروه كنترل در متغير توان بي هوازي مشاهده نشد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج تحقيق تفاوت معني داري بين ميانگين توان بي هوازي در پيش آزمون و پس آزمون گروه تجربي وجود دارد اما تفاوت معني داري بين تعادل ايستا در پيش آزمون و پس آزمون گروه كنترل وجود ندارد. مي توان گفت كه افزايش معنادار در توان بي هوازي آزمودني هاي گروه تجربي به كاهش وزن سريع در اين افراد مي انجامد. بر اين اساس مي توان فرض صفر مطرح شده مبني بر بي اثر بودن تاثيرات كاهش سريع وزن بر توان بي هوازي را رد نموده و نتيجه گرفت كه كاهش سريع وزن در اين گروه تجربي توانسته است توان بي هوازي آن ها را به طور معني داري بهبود بخشد.در نهايت مي توان بيان كرد كه توان بي هوازي در طي فصل تمريني تغيير معني داري نداشته است و در طي فصل به طور معكوسي تحت تاثير كاهش وزن قرار نمي گيرد.