مقايسه روش‌هاي مختلف عصاره‌گيري بر استخراج كمّي متابوليت‌هاي ثانويه گياه دارويي نعناع فلفلي (L. Mentha piperita)

نعناع فلفلي (L. Mentha piperita) يكي از گياهان دارويي پر مصرف است كه عصاره و اسانس آن در توليد محصولات دارويي و بهداشتي كاربرد دارد. عصاره‌گيري، روشي جهت استخراج مواد موجود در سلول هاي گياهي با كمك حلال ها قطبي و غير قطبي است. كيفيت و كميت مواد موثره حاصل از فرايند عصاره گيري مُبيّن تكنيك برتر استحصال متابوليت‌هاي گياهي است. هدف اين آزمايش تعيين ميزان عصاره خشك كل در گياه دارويي نعناع فلفلي است، بدين منظور از شش تكنيك خيساندن ، نفوذ تدريجي سرد (پركولاسيون) ، هضم ، دم كردن ، جوشاندن و روش داغ مداوم (سيستم سوكسله) و از آب دوبار تقطير نيز به عنوان حلال استفاده شد. نتايج نشان داد روش نفوذ سرد و خيساندن به ترتيب بالاترين و پايين ترين مقدار عصاره نعناع را تفكيك كرد (به ترتيب 2/42 و 8/7 درصد). روش‌هاي گرم از جمله سوكسله و دم‌كردن تاثير مثبتي بر استخراج عصاره نداشت به گونه اي كه ميزان عصاره حاصل در اين دو روش به ترتيب 2 و 5/2 برابر از روش پركولاسيون كمتر بود. بر اين اساس استنباط مي‌شود استخراج متابوليت‌هاي ثانويه موجود در برگ گياهان تيره نعناع به حلال آبي و استخراج تدريجي سرد واكنش بهتري نشان دهند.