كاهش قهوه اي شدن ريز نمونه هاي گياه دارويي رزماري در كشت اين ويترو

كشت درون شيشه اي يكي از روش هايي است كه براي توليد متابوليت هاي ثانويه با استفاده از بيورآكتورها بكارگرفته مي شود. به هر حال مانند بسياري از گياهان چوبي، درصد بسيار بالايي از ريزنمونه ها در اولين مرحله از كشت بافت به دليل ترشح مواد فنولي و قهوه اي شدن محيط كشت از بين مي روند. هدف اين آزمايش، بررسي اثر محيط كشت، زمان نمونه گيري، نوع ريزنمونه و روش كنترل قهوه اي شدن بر شدت اين عارضه در بافت ها و محيط كشت مي باشد. جوانه هاي انتهايي و جانبي به عنوان ريزنمونه در بهار و تابستان پس از استريليزاسيون در محيط كشت MS و WPM كشت شدند. بر اساس نتايج اين آزمايش، مشخص شد كه شدت قهوه اي شدن در ريزنمونه هايي كه در تابستان كشت شده بودند، در ماكسيمم مقدار خود و حدود 89 درصد بود. قهوه اي شدن در محيط كشت MS از WPM بالاتر بود. نوع ريز نمونه نيز قهوه اي شدن را تحت تاثير قرار داد و جوانه هاي انتهايي نسبت و جوانه هاي جانبي دوم و سوم فنول بيشتري ترشح كردند. سرانجام، انتخاب جوانه هاي جانبي به جاي جوانه انتهايي به عنوان ربز نمونه در فصل بهار و نگهداري آنها در محيط سرد با دماي 4 درجه سانتيگراد بمدت 16 تا 20 ساعت و 100 ميلي گرم در ليتر اسيد آسكوربيك قبل از ضد عفوني براي 30 دقيقه براي كاهش قهوه اي شدن مفيد بود. استفاده از 100 ميلي گرم در ليتر پلي وينيل كلرايد در محيط كشت تاثيري در كنترل اين عارضه نداشت.