مطالعه عوامل مؤثر بر فرايند مستندسازي تجربيات كاركنان(مطالعه موردي: كاركنان شاغل در شعبِ تهرانِ بانك توسعه صادرات ايران)

فرايند مستندسازي و انتقال تجربيات در سازمان ها يكي از عوامل اساسي در يادگيري سازماني محسوب شده و ضروري است تا از تجربيات و دانش هاي نهفته (ضمني) و آشكار (صريح) افراد در سازمان ها به شيوه مناسبي بهره برداري گردد. به همين منظور، با توجه به اهميتي كه دانش هاي ضمني و سرمايه هاي فكري افراد در سازماني مانند بانك توسعه صادرات ايران دارا بوده، مستندسازي تجربيات يكي از ابزارهايي است كه اين بانك را قادر مي سازد تا در رويارويي با مشكلات، اقدامات مؤثرتري انجام داده و از تكرار اشتباهات گذشته مصون بماند. در اين تحقيق، هدف اصلي شناخت مقوله مستندسازي تجربيات و عوامل مؤثر بر آن است. نوع تحقيق از نظر هدف، كاربردي و روش اجراي آن توصيفي - پيمايشي مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل كاركنان شاغل در شعب تهرانِ بانك توسعه صادرات ايران و حجم نمونه نيز با استفاده از روش كوكران تعداد 140 نفر محاسبه گرديده است. اطلاعات لازم از طريق مطالعات كتابخانه اي و همچنين بهره گيري از پرسشنامه اي شامل 11 عامل و 34 پرسش به روش طيف ليكرت كه توسط محقق تهيه و تنظيم شده، گردآوري و پايايي پرسشنامه نيز از طريق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ، 832 /0 محاسبه گرديده است. همچنين با استفاده از آمار توصيفي (بررسي توزيع فراواني مشخصات فردي پاسخ دهندگان به پرسشنامه) و آمار استنباطي (شامل آزمون هاي كولموگروف- اسميرنوف براي تعيين نوع توزيع داده ها، دوجمله اي براي آزمون فرضيه ها و فريدمن براي رتبه بندي عوامل) اطلاعات مربوطه تجزيه و تحليل شده، كه نتايج به دست آمده حاكي از اين است كه تمامي عوامل در نظر گرفته شده در تحقيق حاضر بر فرايند مستندسازي تجربيات كاركنان بانك توسعه صادرات ايران تأثيرگذار مي باشند. بر پايه اين نتايج، عوامل دانش و مهارت، ارزش ها، فرهنگ، ويژگي هاي ذاتي و فردي، فناوري، انگيزه، سيستم ها و روش ها، مديريت، آموزش، امور مالي و مؤسسات اثرگذار و ناظر به ترتيب، عوامل تأثيرگذار بر فرايند مستندسازي تجربيات كاركنان بانك توسعه صادرات ايران مي باشند. در پايان اين مطالعه نيز بر اساس نتايج حاصل، پيشنهادهايي ارايه گرديده است