بررسي تأثير نورپردازي در تشويق كودكان به مطالعه با بهره مندي از اصول طراحي ترغيبي

دوران كودكي بهترين زمان براي رشد جنبه هاي رفتاري ، تربيتي و ميل به زندگي اجتماعي انسان است. ايجاد بستري مناسب براي رشد كودك و شناسايي نيازهاي او، زمينه رشد شخصيتي و رفتاري او را به عنوان نسل آينده مهيا مي كند. رشد شخصيتي كودك از هنگام تولد آغاز مي شود و پس از طي مراحلي چون خردسالي، قبل از دبستان و سنين آموزشگاهي به دوران بلوغ مي رسد. در شرايط فرهنگي كنوني ضرورت پرداختن به موضوع مطالعه كودكان از دوران دبستان با توجه سرانه پايين مطالعه كتاب در ايران بيش از پيش مشهود مي گردد. مقوله ي نورپردازي به عنوان عنصري مهم، تاثير قابل توجهي در ايجاد تعامل كودكان با فضا و محصولات دارد. طراحان بوسيله تكنولوژي هاي ترغيبي در نورپردازي مي توانند شرايط تجربي و بازي گونه اي را فراهم سازند كه در عين قابل كنترل بودن، كودكان را محدود نسازد و شرايط را براي هدايت فعاليت آن ها فراهم نمايد. بدين منظور در پژوهش حاضر ابتدا به بررسي تاثير نورپردازي ترغيبي در بهبود رفتار و فعاليت مطالعه كودكان دبستاني مي پردازد. اين مطالعه توصيفي از نوع مقطعي با جمع‌آوري اطلاعات 30 كودك دبستاني تكميل شده است. قسمتي از روند جمع‌آوري اطلاعات و ارزيابي بازخورد طراحي، بر پايۀ خواسته‌هاي كاربران شكل گرفته است .اطلاعات بوسيله مطالعات كتابخانه‌اي، مشاهدۀ حضوري، مصاحبه، و نمونه‌برداري در دبستان سرو واقع در شهريار جمع‌آوري شد.ابزار‌هاي مورد استفاده در بخش مداخله‌اي پرتوتايپ است.ضمن آنكه روش طراحي ترغيبي مي باشد و به كمك اصول بازي در طراحي، قفسه نگهداري كتاب با بهره مندي از نورپردازي طراحي و ساخته شد و شبيه سازي نوري در هر مرحله نقش اساسي درارزيابي بر عهده داشته است. نتايج نشان مي دهد نورپردازي به عنوان عاملي شاخص، تجربه جديدي را براي كودكان فراهم نمود و منجر به رضايت بيشتر و افزايش شرايط مطلوب جهت ترغيب به مطالعه گرديد.