بررسي مولفه هاي آسايش بصري و شرايط روشنايي مطلوب در ساختمانهاي اداري شهر تهران با ارزيابي نظرات كارمندان

استفاده مناسب از نورطبيعي و ايجاد شرايط روشنايي مطلوب به ميزان قابل توجهي منجر به كاهش مصرف انرژي الكتريكي و افزايش رضايت كاركنان خواهد شد. همچنين شواهد بسياري وجود دارد كه ساختمانهاي داراي نورروز مشكلات كمتري درارتباط با سلامتي و رضايتمندي دارا هستند. از اينرو توجه به مولفه هاي آسايش كاركنان و در نظر گرفتن اولويتهاي آنها در ارتباط با شرايط مطلوب روشنايي، ميتواند نقشي كليدي ايفا نمايد. ترجيح افراد بر اين است كه كارشان را در روشنايي روز انجام دهند. اما در اوقاتي از روز، اين روشنايي ناكافي و در بخشهايي از سال نيز، بيش از حد روشن و داغ است. كه مي تواند موجب خيرگي نيز بشود. بنابراين درنظرگرفتن همه مولفه هاي موثر در شرايط واقعي بسيار راهگشاست. اين مقاله با بررسي ميداني در سه ساختمان اداري در شهر تهران به روش پرسشنامه، عكسبرداري و برداشتهاي محيطي، سعي در بررسي شرايط روشنايي و ميزان آسايش بصري و ميزان ارتباط متغيرهاي موثر دارد.تحليلها و نتايج اين پژوهش بر اساس تعداد 99 پرسشنامه قابل اعتماد است كه كدگذاري شده و شرايط محيطي هر فرد توسط عكسبرداري و روشنايي سنج، برداشت شده است. داده هاي به دست آمده توسط نرم افزار Spss و تصاوير نيز توسط نرم افزار تحليل تصويرImagJ به منظور تعيين نحوه توزيع درخشندگي در ميدان ديد هر فرد، تحليل شد. نتايج اين پژوهش نشان دهنده مناسب نبودن كلي شرايط روشنايي به نسبت مورد انتظار است. بيشترين نارضايتيها مرتبط با عدم وجود كافي نورروز و شرايط بصري و خيرگي بوده است. ترجيحات افراد در ارتباط با نوع شيشه، زمان و نحوه استفاده از روشنايي مصنوعي و تابش بندها، موقعيت نشستن و همچنين اهميت و تاثير متغيرهاي محيطي بر رضايت از شرايط نورپردازي در اين پژوهش نشان داده شده است. بررسي تحليلي درخشندگي سطوح در ميدان ديد افراد در اين پژوهش، بيانگر اهميت نسبت درخشندگي سطوح در ايجاد آسايش بصري است.