پايش خشكسالي استان آذربايجان غربي با استفاده از شاخص SPI و پهنه بندي آن در GIS

خشكسالي يكي از مهمترين و مخرب ترين پديده هاي اقليمي است كه معمولا با كاهش بارندگي و رطوبت نسبي همراه است. استفاده از يك سيستم خوب جهت پايش خشكسالي مي تواند كمك شاياني در مقابله و مديريت خشكسالي داشته باشد. بدين منظور از شاخص SPI جهت بيان كمي اين پديده در تحقيق پيش رو استفاده شده است. چون اين شاخص به صورت نقطه اي محاسبه مي شود لذا جهت ارزيابي اين پديده و تهيه نقشه هاي پهنه بندي خشكسالي از نرم افزار GIS (سامانه سيستم اطلاعات جغرافيايي) استفاده شد.در اين تحقيق، خشكسالي استان آذربايجان غربي در طي يك دوره زماني مشترك 10ساله در بين 11 ايستگاه سينوپتيك در سطح استان انجام شد. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه شديدترين خشكسالي رخ داده در دوره ي آماري 10ساله از سالهاي 2006 تا 2015 مربوط به ايستگاه شاهين دژ با مقدار SPI 01 در سال 6111 مي باشد. همچنين بررسي نقشه هاي پهنه بندي نشان داد كه بيشترين خشكسالي ها در نيمه جنوبي استان به وقوع پيوسته و يشترين تداوم خشكسالي نيز در بين ايستگاه هاي اروميه، مهاباد، نقده و اشنويه با دوره ي تداوم 4 سال در سالهاي 2007 و 2010 رخ داده است. و سالهاي 2007، 2008 و 2010 به عنوان خشك ترين سالها در طي دوره ي آماري موردنظر شناسايي شدند.