گذار از نظام اسلامي به دولت اسلامي با تعالي و تكامل فقه سياسي

فقه سياسي از سويي معطوف به اُصول ثابت شريعت بوده و از سويي با عمل اجتماعي سياسي انسان مسلمان سروكار دارد، با تكيه‌بر اُصول ثابت خود مدام در عرصۀ اجتماعي سياسي منشأ تحولات كاركردي بوده و الزامات جديد اجتماعي مشروع را خلق كرده است. با وقوع انقلاب اسلامي و ايجاد بسترِ مناسب تحقق حكومت اسلامي فقه سياسي كاركرد¬هاي نويني پيدا نمود، به‌گونه‌اي كه اين علم در ابتدا توان خود را مصروف ساختن نظامي بر پايۀ آموزه‌هاي اسلام نمود. با ساخته‌شدن چهار چوبۀ نظري كه به‌عنوان پايه‌هاي¬ بنيادين جمهوري اسلامي به‌عنوان نوع خاصي از حكومت ديني شناخته مي‌شود فقه سياسي كاركرد¬هاي جديدي يافت كه از آن با عنوان دولت سازي اسلامي ياد مي‌شود. بدين ترتيب هدف مقالۀ حاضر، تبيين جايگاه فقه سياسي در دورۀ جمهوري اسلامي بر اساس آراي آيت‌الله خامنه‌اي(مدظله‌العالي) است. ازاين‌رو، سعي گرديده تا با بازخواني سير تطور فقه سياسي شيعه در بسترِ تاريخي جايگاه فقه سياسي را در امروز جامعۀ ايران مشخص نماييم. در همين راستا سؤال پژوهش اينكه، جايگاه فقه سياسي در دورۀ گذار از نظام اسلامي به دولت اسلامي چيست؟ و بامطالعه‌اي اسنادي و تحليلي - توصيفي اين فرضيه كه فقه سياسي، دانش بنيادين گذار از نظام اسلامي به دولت اسلامي است، قوت گرفت. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است روندِ تكاملي انقلاب اسلامي بعد از نظام سازي با دولت سازي اسلامي دنبال مي‌شود و آن خود ازجمله در بسترِ تكامل و تعالي فقه سياسي ممكن مي‌شود.