بررسي تاثير رقيق شدگي بر ميزان ارزش خالص فعلي در معادن روباز

يكي از مهم­ترين عوامل در بحث برنامه­ريزي توليد در معادن روباز، پارامتر عيار حد مي­باشد كه به عبارت ساده­تر به عياري گفته مي­شود كه عامل تشخيص ماده معدني از مواد باطله مي­باشد. عيار حد يكي از حساس­ترين پارامترهايي است كه مي­تواند بر ميزان ارزش خالص فعلي (NPV) و گردش نقدينگي پروژه­ها تاثير عمده­اي داشته باشد. از طرف ديگر، رقيق­شدگي در معادن يكي از پارامترهاي بسيار مهم و حساس است كه ارتباط تنگاتنگي با عيار حد دارد. از آن­جايي كه عيار حد تاثير به­سزايي بر عمليات دارد، انتخاب ميزان صحيح اين عيار از اهميت قابل ملاحظه­اي برخوردار است. يكي از محبوب­ترين الگوريتم­ها براي انتخاب عيار حد بهينه، الگوريتم لين مي­باشد. اما در اين الگوريتم، ميزان رقيق­شدگي و هزينه­هاي ناشي از آن در طول فرآيند بهينه سازي عيار حد در نظر گرفته نشده است. در اين مقاله، تاثيرات رقيق­شدگي بر عيار حد با استفاده از تئوري لين مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين مطالعات نشان مي­دهد كه با افزايش ميزان رقيق­شدگي، ميانگين عيار كاهش و مقدار عيار حد افزايش مي­يابد. در نتيجه رقيق­شدگي، كميّت Q_m كاهش مي­يابند. بنابراين، ميزان سود ساليانه و Q_cو Q_rهمچنين ارزش خالص فعلي پروژه به­ميزان بسيار قابل توجهي كاهش مي­يابد. عيار حد بدست آمده با استفاده از اين روش نسبت به عيار حد بدست آمده با فرمول­هاي اصلي لين بسيار واقع بينانه­تر مي­باشد.