شماره ركورد كنفرانس :
3893
عنوان مقاله :
عملكرد لرزه‌اي سازه‌ها با فرض وجود مجاورت سازه‌ها بر بستر انعطاف‌پذير
پديدآورندگان :
شريفي بهروزه sharifi_shakib@yahoo.com دانشجوي كارشناسي ارشد گروه مهندسي عمران، دانشكده فني مهندسي، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران , نوري غلامرضا استاديار گروه مهندسي عمران، دانشكده فني مهندسي، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران , قنبري علي استاد گروه مهندسي عمران، دانشكده فني مهندسي، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران
كليدواژه :
اندركنش , سازه‌هاي مجاور , تحليل ديناميكي , سازه خاك سازه
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس پژوهش هاي كاربردي در مهندسي سازه و مديريت ساخت
چكيده فارسي :
مطالعات گسترده‌اي كه طي چندين دهه اخير روي اندركنش خاك و سازه انجام‌شده است، بيانگر اهميت موضوع اندركنش خاك و سازه در حوزه مهندسي زلزله مي‌باشد؛ از طرفي با توجه به اينكه فضاي شهري داراي ساختمان‌هايي با چيدمان بسيار نزديك به يكديگر است و حجم عظيمي از سازه‌ها را دربر مي‌گيرد ولي مدارك موجود نشان مي‌دهد كه توجه چنداني به اندركنش سازه‌هاي مجاور صورت نپذيرفته است. عمده تحقيقات انجام‌شده در خصوص اين دو پديده منوط به در نظرگيري مدل‌هاي دوبعدي با فرض رفتار كرنش صفحه‌اي محدود بوده است. اين در حالي است كه چنين فرضيات ساده كننده‌اي منجر به حصول نتايج نه‌چندان دقيق و قابل‌اعتمادي خواهد بود.
در تحقيق حاضر با تمركز بر مجاورت سازه‌ها به بررسي اثر اندركنشي خاك و سازه، پرداخته‌شده است. در اين خصوص تحليل‌هاي ديناميكي تاريخچه زماني غيرخطي با استفاده از سه ركورد زلزله بر سيستم خاك و سازه كه شامل دو سازه 5 و 10 طبقه و سيستم جانبي مقاوم خمشي با فونداسيون سطحي گسترده است و واقع بر خاك نوع III (مطابق با استاندارد 2800) با عمق 30 متر مي‌باشد، انجام‌شده است.
مدل‌سازي خاك بر اساس روش مستقيم، با در نظرگيري محيط مرزي مناسب به‌صورت سه‌بعدي و با استفاده از نرم‌افزار اجزا محدود OpenSees انجام‌شده است و اعضاي فصل مشتركي، جهت شبيه‌سازي تماس اصطكاكي و لغزش احتمالي در اثر تحريك لرزه‌اي به‌كاربرده شده است.
تحليل‌هاي اندركنشي خاك و سازه نيز با استفاده از نرم‌افزار OpenSees انجام گرديده و ابتدا اثر اندركنشي خاك‌ها بر پاسخ لرزه‌اي هر سازه تعيين گرديده است و سپس با در نظرگيري فاصله‌اي مناسب بين سازه‌ها، با پاسخ سازه‌هاي مجاور كه به‌صورت هاي گوناگون در كنار هم واقع‌شده‌اند، مقايسه گرديده است.
نتايج بيانگر كاهش پاسخ سازه‌اي در ساختمان كوتاه منفرد و افزايش پاسخ سازه‌اي در ساختمان بلند منفرد واقع بر بستر انعطاف‌پذير نسبت به بستر صلب بوده و نيز وجود سازه مجاور بلندتر پاسخ سازه را افزايش و وجود سازه كوتاه‌تر، پاسخ سازه را كاهش داده است.
