كاربرد ANFIS در تشخيص خسارت دال‌هاي بتن پيش‌تنيده

حضور ترك در يك سازه، اگر براي مدت‌زمان طولاني كشف نشود به شكست سيستم منجر مي‌شود و ممكن است موجب از دست دادن زندگي و از دست دادن منابع شود. استفاده از پاسخ ديناميكي عضو يكي از روش‌هايي است كه به‌طور گسترده‌اي براي تشخيص ترك در سامانه‌هاي مهندسي مختلف مورداستفاده قرار مي‌گيرد. مقاله حاضر به شناسايي ترك‌هاي متعدد در دال‌هاي بتني پيش‌تنيده با كمك تغيير در پارامترهاي مودال مي‌پردازد. براي اين هدف، آزمايش مودال روي يك نمونه دال بتني پيش‌تنيده بدون خسارت انجام ‌شده است. داده‌هاي مودال دريافتي از اين آزمايش به ‌عنوان مرجع براي الگوي اجزاي محدود دال در نظر گرفته ‌شده‌اند. پس از راستي آزمايي الگوي اجزاي محدود، سناريوهاي خسارت‌هاي ساختگي براي پيدا كردن شاخص مناسب براي شناسايي خسارت‌ها مورد تحليل و بررسي قرارگرفته‌اند. اين شاخص بر اساس بسامد طبيعي، شكل مود، انرژي كرنشي و سيستم استنتاج تطبيقي فازي عصبي (ANFIS)به ‌دست ‌آمده است. مقايسه و بررسي روش‌هاي مورد بحث و بررسي انواع ورودي‌ها و آموزش براي روش ANFIS، نشان مي‌دهد در سيستم پيشنهادي ANFIS نوع آموزش و ورودي‌هاي داده‌شده به آن تأثير زيادي در تشخيص دارد و اين روش دقت بالاتري نسبت به روش‌هاي كلاسيك داشته و در صورت آموزش مناسب و پايگاه داده‌اي كافي مي‌تواند مكان و شدت آسيب را به ‌درستي تعيين كند. در مواردي كه پايگاه داده كافي نباشد، تركيب اين روش با شاخص‌هايي مانند انرژي كرنشي مودال، اين مشكل را رفع و روند آموزش و تشخيص را تسريع مي‌كند.