بررسي فرصت هاي بهينه سازي مصرف انرژي در پروژه هاي انبوه سازي مسكن با رويكرد زنجيره تأمين سبز

تضمين توسعه پايدار هر كشور منوط به حفظ و استفاده بهينه از منابع محدود در آن كشور است. افزايش مقررات دولتي جهت اخذ استانداردهاي زيست محيطي و تقاضاي رو به رشد مصرف كنندگان براي عرضه محصولات سبز، موجب ظهور مفهوم مديريت زنجيره تأمين سبز يا GSCM شده است. اتخاذ استراتژي سرمايه گذاري در زمينه بهبود عملكرد زيست محيطي زنجيره تأمين، مزايا و منافع زيادي ازجمله؛ صرفه جويي در منابع انرژي، كاهش آلاينده ها، كاهش ضايعات، ايجاد ارزش براي مشتريان و در نهايت ارتقاي بهره وري را براي سازمان ها به همراه خواهد داشت. در اين تحقيق ابتدا با مطالعه و بررسي متون علمي و مراجع اطلاعاتي مختلف، اطلاعات لازم در مورد زنجيره تأمين صنعت ساختمان و بويژه انبوه سازي، از طريق هم انديشي با كارشناسان مربوطه تهيه گرديد. با توجه به ادبيات تحقيق و مولفه هاي مديريت زنجيره تأمين سبزساختمان، به منظور كمك به اجراي بهره وري سبز در صنعت ساختمان و كاهش مصرف انرژي، تعدادي از عوامل و فرصت هاي بهينه سازي و موانع انجام آن با رويكرد GSCM استخراج گرديد و در شش شاخص دسته بندي شد. براي كنترل و نهايي شدن، به نظرخواهي خبرگان و كارشناسان در پروژه هاي انبوه سازي گذارده شده است. به منظور استفاده و بهره برداري، فرصت ها با دو روش متفاوت آماري اولويت بندي شدند. نتايج حاصل از تحليل به ترتيب عبارتند از :1-ايجاد سيستم هاي كنترلي يا مميزي جهت رعايت استاندارد هاي زيست محيطي 2-جانمايي صحيح تجهيزات مخصوصاً جرثقيل ها در كارگاه 3-رعايت استاندارد هاي فني و زيست محيطي در خريد مواد و مصالح 4-بهره گيري از انرژي هاي نو جهت توليد برق مصرفي 5-طراحي و اجراي دقيق سيستم عايق بندي نقاط مختلف ساختمانها 6-بكارگيري فناوري هاي نوين ساخت. در پايان با ارائه راهكارهايي سعي شده است گامي در جهت ارتقاء همزمان بهره وري و بهينه سازي انرژي با توجه به ملاحظات زيست محيطي در صنعت انبوه سازي برداشته شود.