مطالعه پارامتري طراحي سيستم چاهك هاي نقطه اي زهكشي در ناحيه گودبرداري شده

به طور كلي دو رويكرد اصلي در طراحي سيستم هاي آبزدايي براي يك ناحيه گودبرداري شده وجود دارد. نخست اينكه مبناي طراحي محاسبه تراوش است كه در اين حالت مساله اصلي تخمين دبي پمپاژ مي باشدكه از تحليل عددي و يا تئوري تعيين مي شود. در رويكرد دوم مبناي طراحي انتخاب نوع چاه، فاصله چاه و اندازه پمپ است كه اين پارامتر ها معمولا به صورت تجربي مشخص مي شود. در ابن مطالعه ، تحليل هاي تئوري و تجربي و همچنين تحليل هاي عددي سه بعدي به روش اجزاء محدود براي طراحي چاهك ها با فرض شرايط جريان پايدار بررسي شده است. پارامتر هاي طراحي فاصله بين چاهك ها و فاصله از ديواره گود مي باشند. نتايج عددي و تئوري نشان مي دهند كه با افزايش فاصله قرارگيري چاهك ها از ديواره گود، دبي عبوري از چاهك ها افزايش مي يابد. همچنين افزايش فاصله بين چاهك ها باعث كاهش ميزان تداخل چاهك ها بر همديگر مي شود كه منجر به افزايش دبي خروجي از چاهك ها مي شود. تحليل هاي عددي و تئوري تحت شرايط آزمايش هد ثابت با نفوذپذيري متوسط بررسي شده اند.