بررسي روش FEMA P695 در تعيين ضريب رفتار سيستم هاي ساختماني

عموما طراحي لرزه اي سازه ها براي تمام نيروهاي وارد بر آنها غيراقتصادي و غيرمنطقي است. سازه ها به لحاظ ويژگي هايي مانند شكل پذيري، ميرايي، مقاومت افزون، پيكربندي و نامعيني استاتيكي مي توانند انرژي ورودي زلزله را با تغيير شكلهاي غيرارتجاعي و باز توزيع نيروها تحمل كرده و در زلزله هاي محتمل پايداري كلي خود را حفظ كنند. اثر ويژگي هاي ياد شده بر استهلاك انرژي ورودي زلزله، در ضريب رفتار ديده شده و كاهش نيروهاي ارتجاعي به نيروهاي طراحي توسط اين ضريب صورت مي گيرد.ATC19 براي محاسبه ضريب رفتار، سه پارامتر مقاومت افزون، شكل پذيري و ضريب نامعيني را معرفي مي كند كه ضريب رفتار سازه از ضرب اين سه پارامتر حاصل مي شود. ضريب رفتار بسياري از سيستم هاي سازه اي به اين روش محاسبه شده اند. در سالهاي اخير FEMA P695 روشي مبتني بر تحليل هاي احتمالاتي و منحني شكنندگي را براي تعيين ضرايب عملكرد لرزه اي معرفي نموده است. كه در اين پژوهش به بررسي روش اخير پرداخته مي شود و در انتها كاربرد اين روش در تعيين ضريب رفتار براي يكي ازسيستم هاي ساختماني جديد به نام سيستم شبكه قطري بررسي مي شود. بدين منظور يك ساختمان 16 طبقه شبكه قطري با زاويه اعضاي مورب 8/66 درجه در نرم افزار SAP2000 براساس ضوابط لرزه اي آيين نامه ASCE7-10 در منطقه اي با خطر نسبي خيلي زياد و خاك نوع C طراحي شده است. براي محاسبه ضريب مقاومت افزون و شكل پذيري مدل هاي سازه اي تحليل استاتيكي غيرخطي و براي محاسبه نسبت حاشيه فروريزش، تحليل ديناميكي غيرخطي فزاينده ( IDA) با استفاده از نرم افزار Opensees انجام شده است.