مطالعه تحليلي اثرات ابعاد بازشوهاي بزرگ بر رفتار ديوارهاي برشي با شكل پذيري دوگانه

قطعات بتني تحت اثر برش عموما رفتاري ترد و شكننده از خود نشان مي دهند از طرفي در زلزله هاي شديد نيازمند شكل پذيري مناسب هستيم در برخي از كشورهاي توسعه نيافته بدون رعايت حداقل ضوابط شكل‌پذيري،كه به اشتباه مفهوم”شكل پذير “بودن را با” انعطاف پذير“ بودن يكي مي دانستند، ساختمان ها از قاب‌هاي ساختماني شكننده و فاقد قابليت تحمل زلزله‌هاي شديداجرا شدند و در زمين لرزه‌هاي با خسارت جاني ومالي فراوان كه درچهار دهه اخيرروبرو شده اند. استفاده از ديوارهاي برشي كوپله ، شكاف دار و ديوارهاي برشي دوگانه شكل پذير از جمله ديوارهايي است كه ضمن ايجاد سختي مناسب ، شكل پذيري مورد نياز سازه را فراهم مي كند. آنچه عمدتا براي تامين شكل پذيري مهم به نظر مي رسد جزئيات فولاد گذاري در قطعات بتني است ، اما ديوارهاي برشي براي رسيدن به شكل پذيري مناسب نيازمند تعبيه بازشو خواهند بود. در مطالعات تحليلي انجام شده بر روي ديواري با بازشوهايي با ابعاد مختلف از جمله 30 ، 50 و 70 درصد هر بعد به بررسي و مقايسه شكل پذيري آن ها پرداخته شده است. در اين پژوهش سعي بر آن است تا با استفاده از روش اجزاء محدود اثرات ابعاد بازشو در شكل پذيري و استهلاك انرژي ديوار ،مورد بررسي قرار گيرد. بر اساس مطالعات تحليلي پيشنهاد مي شود كه در ترازهاي بالايي ديوار به اندازه ي50 درصد هر بعد ديوار بين دو تراز، يك بازشو دركل امتداد ديوار، جهت تامين شكل پذيري مطلوب تعبيه شود.