انتخاب مناسبت ترين نحوه برون سپاري كارها در مگا پروژه هاي پيچيده توسط پيمانكاران GC با استفاده از تكنيك تصميم گيري چند معياره تاپسيس فازي

چندصباحي است كه كارفرمايان دولتي تصميم به واگذاري پروژه هاي پيچيده و بسيار بزرگ به پيمانكاران داخلي بصورت يك پكيج كامل EPCC (انجام خدمات مهندسي ، تامين كالا ، ساخت و راه اندازي ) نموده اند كه اين خود باعث پيدايش، رشد و تعالي پيمانكاران در سطح كشور بصورت پيمانكاران عمومي (GC) گرديده است و در اين هنگام با توجه به تجربيات اندك موجود يكي از پرچالش ترين مسائل مديران اينگونه پروژه ها تصميم گيري درخصوص نحوه انجام كار(استراتژي انجام كار) مي باشد كه مي تواند در موفقيت و يا شكست اينگونه پروژه ها تاثير بسزايي داشته باشد .اين مقاله نشان مي دهد كه چه عوامل و مشكلاتي مي تواند در انتخاب هريك از روشهاي برون سپاري بوجود آيند وچه معيارها و شاخص هايي مي توانند مديران را در تصميم گيري صحيح نحوه واگذاري كارهاي پروژه بين پيمانكاران با استفاده از تكنيكهاي تصميم گيري ياري رسانند. در اين تحقيق يكي ازپروژه هاي پالايشگاهي پارس جنوبي به عنوان مگا پروژه پيچيده، مورد مطالعه موردي قرار گرفته است .