مقدمه اي بر روش هاي قابليت اطمينان و كاربرد آن در مهندسي سازه

نظريه قابليت اطمينان، شاخه اي از تئوري احتمالات است و تحليل و طراحي سازه ها مبتني بر آن، موضوعي است كه اخيرا جاي خود را در علوم مهندسي باز كرده است و علت اين توجه، طبيعت غير قطعي (تصادفي) پارامتر هاي سازه اي از قبيل خواص مصالح ، بارهاي خارجي ، ابعاد هندسي و ... مي باشد. هدف اصلي اين مقاله مقدمه اي بر روش هاي قابليت اطمينان و كاربرد آن در مهندسي سازه مي باشد استفاده از روش قابليت اطمينان مستلزم اين است كه، ابتدا در سازه مورد بررسي شاخص ايمني مشخص گردد. بنابراين بايد از ابتدا شناخت صحيح نسبت به نوع سازه، عملكرد مورد انتظار و نوع كاربري سازه وجود داشته باشد. آناليز قابليت اطمينان شامل اطلاعات احتمالاتي از همه متغيرها و مقاومت ها، معياري فراهم مي كند كه توسط آن ايمني، بهره برداري و هزينه ها و ملاحظات مديريتي را بتوان سنجيد يا مقايسه كرد يكي از اين روشها تحليل مسائل قابليت اطمينان به روش FORM مي باشد