بهينه‌سازي زمان-هزينه-كيفيت در پروژه‌هاي عمراني با استفاده از الگوريتم فرا‌كاوشي رقابت استعماري(ICA)

كاهش همزمان هزينه و زمان پروژه، در شرايط رقابتي حاكم بين شركت‌هاي پيمانكاري، امروزه به امري حياتي تبديل شده است. از اينرو سازمان‌هاي پيمانكاري بايد به دقت رويكردهاي مختلف را جهت رسيدن به يك موازنه بهينه زمان-هزينه (TCO) بررسي كنند. تا‌كنون مدل‌هاي مختلفي در اين زمينه گسترش يافته‌اند، ولي اكثرا حالتي را در نظر مي‌گيرند كه زمان پروژه بر طبق قرارداد، ثابت است. بنابراين هدف از بهينه‌سازي در اين موارد، به يافتن راه‌حلي براي مينيمم كردن هزينه پروژه محدود مي‌شود. با رواج سيستم پيشنهاد زمان تحويل پروژه، كارفرما و پيمانكار هر دو در پي افزايش سود و جذب موقعيت‌هاي حاصل از اتمام هر چه سريعتر پروژه هستند. ظهور قراردادهاي جديد كه افزايش كيفيت عمليات اجرايي پروژه‌ها را همزمان با كاهش زمان و هزينه آنها در نظر مي‌گيرند؛ نيازمند توسعه مدل‌هايي است كه علاوه بر زمان و هزينه، عامل كيفيت را در ارزيابي و بهينه‌سازي روش‌هاي اجرايي پروژه منظور دارند. كاهش زمان و هزينه اجرا و همچنين افزايش كيفيت آن، اهداف متفاوتي بوده كه غالباً با يكديگر همسو نمي‌باشند. از اينرو اين قبيل مسائل به مسائل موازنه زمان-هزينه-كيفيت موسوم شده‌اند. در اين مقاله از يك الگوريتم فراكاوشي جديد بنام الگوريتم جستجوي بهينه رقابت استعماري (ICA) در راستاي حل مسأله موازنه زمان-هزينه-كيفيت پروژه‌هاي عمراني استفاده شده است. الگوريتم پيشنهادي براي حل يك مساله عملي بكار برده شده و نتايج آن با مطالعات مشابه قبلي مقايسه شده است. يك مثال دستي ساده نمايش داده شده و نتايج بيانگر اين موضوع هستند كه مدل مي‌تواند به تصميم‌گيران پروژه جهت رسيدن به زمان و هزينه‌ و كيفيت بهينه به طور همزمان، كمك كند.