عملكرد لرزه اي اتصال تير به ستون فولادي با ورق هاي روسري و زيرسري

اتصال گيردارجوشي تير به ستون فولادي، توسط ورق هاي روسري و زيرسري(WFP)، يكي از اتصالات از پيش تاييد شده مبحث دهم مقررات ملي ساختمان ايران مي باشد،كه كاربرد اين نوع اتصال به قاب هاي خمشي متوسط محدود شده است. در اين تحقيق، اتصال WFP، دو تير نورد شده و يك تير ورق به ستون باكس فولادي در نرم افزار المان محدود مدل شده و رفتار آنها تحت بارگذاري چرخه اي بررسي شده است. نتايج حاكي از آنست كه با افزايش ارتفاع تير، قابليت شكل پذيري اتصال WFP كاهش مي يابدكه اين امر به دليل وقوع كمانش هاي موضعي بال يا جان تير در محل تشكيل مفصل پلاستيك و در نتيجه شروع زوال مقاومت قبل از رسيدن به دوران متناظر با دريفت طبقه به مقادير مناسب مي باشد. بنابراين اگر از تيرورق با تناسب ابعادي مناسب از لحاظ نسبت ضخامت به عرض استفاده شود مي توان وقوع كمانش هاي موضعي و زوال مقاومت را از بين برد يا به تاخير انداخت ودر نتيجه با افزايش شكل پذيري، اتصال WFP را در قاب هاي خمشي ويژه بكار برد.