بررسي عددي اثر ميزان خوردگي آرماتور تقويتي بر رفتار تير بتني تحت بار گسترده

امروزه از مباحث جدي مطرح در بهره برداري از سازههاي بتن مسلح، تاثير شديد شرايط محيطي، خوردگي ميلگردهاي داخل بتن و در نتيجه انهدام زودرس و تدريجي آن‌ها ميباشد. تاكنون اكثر پژوهشگران، دلايل خوردگي و همچنين راه حل جهت كاهش ميزان و شدت خوردگي در شرايط بسيار خورنده را مورد بررسي قرار داده و كمتر به اثرات سازه‌اي آن پرداخته‌اند. بنابراين در پايان نامه حاضر با مدل سازي رفتار تير بتني مسلح با استفاده از نرم‌افزار ABAQUS و نيز صحت‌سنجي آن، نتايج حاصله در مدل سازي خوردگي آرماتورهاي تقويتي با تاكيد بر اثر مقاومت فشاري بتن، ميزان خوردگي، در 8 مدل تير بتن مسلح مورد استفاده قرار گرفته است. بررسي نتايج تحليل ها نشان داد، خوردگي آرماتورها هرچه بيشتر مي¬شود، چسبندگي مابين آرماتورها و بتن كاهش مي¬يابد و اين رفتار موجب مي¬شود تا تنش در بتن به كل تير انتقال نيابد و در محل بارگذاري متمركز شود و باعث شكست ترد و زود هنگام تير شود و سختي اوليه ي آن را كاهش دهد. در مدل¬هاي 1-DL-CR5 تا 1-DL-CR9 بار نهايي نسبت به مدل بدون خوردگي به ترتيب 5.7، 19.2 و 36.1 درصد و در مدل هاي 2-DL-CR5 تا 2-DL-CR9 به ترتيب 7.8، 17 و 26.7 درصد كاهش مي يابد. همچنين نتايج نشان دادند كه افزايش مقاومت فشاري بتن تاثير چنداني در جلوگيري از كاهش بار نهايي در اثر بارگذاري گسترده نداشت. همچنين بارگذاري گسترده باعث كمتر شدن شكل پذيري تير شده و از طرفي با افزايش مقاومت فشاري بتن، خوردگي آرماتورها تاثير زيادي بر شكل پذيري در اثر بار گسترده دارد.