گسترش گروه هاي سلفي در افغانستان و موازنه تهديد بين ايران و افغانستان

شكل گيري جريان سلفيه به قرن ها پيش و به افكار و انديشه هاي ابن تيميه و پس ازايشان به محمد بن عبدالوهاب بر مي گردد، در اواخرقرن بيستم با شكل گيري گروه طالبان و شبكه القاعده، افكار و انديشه هاي اين جريان به صحنه عمل وارد شد. افغانستان پس از خروج نيروهاي نظامي شوروي، به دليل فقر اقتصادي و فرهنگي، جنگ داخلي و بي ثباتي سياسي در وضع نامساعدي به سر مي برد، دراين شرايط نامساعد دولت عربستان با كمك هاي مالي و دولت پاكستان از طريق ايجاد مدارس ديني، باعث گسترش نيروهاي سلفي در افغانستان شدند. در حال حاضر هم گروه طالبان و هم داعش و ديگر گروه هاي سلفي و وهابي در افغانستان حضور دارند و چند ايالات افغانستان از جمله هلمند و ننگرهار و قندوز در دست اين گروه هاي سلفي و وهابي مي باشد. جمهوري اسلامي ايران داراي 936 كيلومتر مرز مشترك با كشور افغانستان مي باشد، همچنين هر دو كشور از نظر زبان، مذهب، قوميت و فرهنگ داراي وجه اشتراكات زيادي مي باشند.از آنجايي كه در طول چند سال گذشته گروه هاي سلفي و وهابي در افغانستان گسترش پيدا كرده اند، گسترش اقدامات و فعاليت اين گروه ها، در افغانستان براي جمهوري اسلامي ايران و افغانستان تهديد مشتركي محسوب مي شود، پس بنابراين به نظر مي رسد با گسترش فعاليت اين گروه هاي سلفي و وهابي در افغانستان، جمهوري اسلامي ايران و افغانستان در برابر آنان دست به ايجاد¬¬موازنه تهديد خواهند زد.