جبران خساراتِ بزه ديدگان جنايات گروه هاي سلفي تكفيري از منظر اساسنامه ديوان كيفري بين المللي

با توجه به يافته‏هاي بزه‏ديده‏شناسي و تأثير شگرفي كه وضعيت قربانيان جنايات بين المللي بر سياست جنايي جامعه بشري در قبال آنان داشته است، زمينه ارتقاء و شكوفايي انديشه حمايت از بزه‏ديدگان جنايات در سطوح بين‏المللي فراهم شد و حمايت از بزه‏ديدگان به تدريج صبغه جهاني گرفت، به گونه اي كه امروزه بر اساس اساسنامه ديوان كيفري بين المللي، در لزوم جبران خسارت از بزه ديدگان جنايات بين المللي ترديدي وجود ندارد. جنايات گروه هاي سلفي تكفيري در قلمرو كشورهاي منطقه، دست كم مشمول دو مورد از جنايات بين المللي –يعني جنايت جنگي و جنايت نسل كشي- است. كشتار، شكنجه و اذيت و آزار غير نظاميان، محاصره شهرها و روستاها و در مضيقه قرار دادن اهالي آن ها از نظر مايحتاج حياتي و بهداشتي، تجاوز به زنان بي دفاع، كاربرد بدون تبعيض تله هاي انفجاري، كوچ اجباري شيعيان يا كشتار آنان از طريق بمب گذاري و گلوله باران مستقيم به هدف ريشه كن كردن ايشان، جنايات فجيعي است كه در بيش از يك دهه گذشته به دست گروه هاي سلفي تكفيري به ويژه داعش در قلمرو كشورهايي همچون عراق و سوريه رخ داده و محصول آن به جاماندن بزه ديدگان بي شمار از جمله صدها كودك يتيم و زنان و مردان مجروح و مصدوم و بي خانمان است. مقاله حاضر با اتخاذ روش توصيفي تحليلي به بررسي مقررات مربوط به جبران خسارت بزه ديدگان در اساسنامه ديوان كيفري بين المللي پرداخته و به اين نتيجه رسيده است كه با رعايت شرايط مقرر در اساسنامه ديوان كيفري بين المللي، گروه هاي سلفي تكفيري ياد شده را مي توان به سبب ارتكاب جنايات مزبور در مرجع مذكور محاكمه نمود و به دنبال آن به تقاضاي بزه ديدگان جنايات ايشان رسيدگي كرده و احكام مقتضي درباره جبران خسارات وارد بر بزه ديدگان صادر نمود.