منطق فازي احتمالي در ارزيابي مخاطرات شغلي صنعت ساخت و ساز

با بهره گيري از فرآيند مديريت مخاطرات، با نگاهي پيشگيرانه مي‌توان نقاط خطر در كارگاه‌هاي ساختماني را شناسايي و نسبت به اقدام پيشگيرانه عمل نمود. در ابتداي اين مطالعه، داده‌هاي حوادث از سازمان تأمين اجتماعي اخذ و سپس با استفاده از فنون آماري (و بر پايه ريسك) و داده‌كاوي فازي (درخت تصميم، روش تجميع و قواعد انجمني) دسته‌بندي‌ها و قواعد مختلفي از اين پايگاه داده استخراج گرديد. پس‌ازآن قواعد مرتبط با وقوع حوادث ساختماني از مطالعات پيشين و نتايج گام قبل و همچنين مصاحبه با متخصصين امر جمع‌آوري گرديد و بر پايه اين قوانين سيستم خبره ايجاد شد. ازآنجاكه عدم قطعيت مرتبط با حوادث شغلي لزوماً دو منشأ تصادفي بودن آن‌ها (به دليل تغييرات محيطي و طبيعي يا تغييرات زماني) و عدم قطعيت به دليل اطلاعات ناكافي يا داراي ابهام (مثلاً نظر خبره) يا پراكندگي داده‌ها دارند، سيستم خبره فازي-احتمالي براي مدل‌سازي مورداستفاده قرار گرفت. هدف اين سيستم، ارزيابي ريسك وقوع مخاطرات در كارگاه‌هاي ساختماني بود. پس‌ازآن، به‌منظور اعتبارسنجي اين سيستم خبره، در سه كارگاه ساختماني، چهار مطالعه موردي انجام شد كه در آن‌ها گروه‌هاي اجرايي يا زير پروژه‌هاي فعال، شناسايي شده و ورودي‌هاي سيستم خبره مورد پرسش قرار گرفتند. آنگاه، خروجي‌هاي سيستم، ثبت شده و ريسك وقوع حوادث رتبه‌بندي گرديد. در گام پاياني، با پرسش از متصديان اين پروژه‌ها در خصوص قابليت كاربرد، جامعيت و صحت سيستم، اعتبار سيستم خبره مورد تائيد قرار گرفت. سيستم ارزياب ايمني ايجاد شده، روشي براي كمي سازي ميزان ريسك‌هاي مرتبط با ايمني شغلي و رتبه‌بندي آن‌ها ارائه مي‌كند. اين سيستم داراي اين قابليت است كه در كليه كارگاه‌هاي ساختماني بكار گرفته شود و همچنين برنامه رايانه‌اي ايجاد شده را مي‌توان به راحتي اصلاح نمود يا به‌منظور لحاظ نمودن اجزا و عناصر ايمني ديگر، گسترش داد.