بررسي تاثير مقاومت چسبندگي ملات بنايي بر شاخص خرابيPark-Angميانقاب بنايي

در بيشتر ساختمان ها، بين قاب ها را با ديوارهاي ميانقاب بنايي پر مي كنند كه نقش زيادي در عملكرد كلي سازه دارند، اما به علت مشكلات محاسباتي در طراحي هاي معمول در نظر گرفته نمي شوند و بدليل پيچيده بودن مسأله و عدم وجود مدل منطقي، اغلب درتحليل سازه هاي ساختماني از نقش آن ها صرف نظر مي شود، يكي از اين پارامترهايي كه در طراحي اين اعضا موثر است مقاومت چسبندگي ملات بنايي مي باشد،در اين تحقيق، براي بررسي رفتار اعضاي سازه بنايي ابتدا يك نمونه آزمايشگاهي با استفاده از نرم افزار Abaqus مدلسازي و نتايج با هم مقايسه مي شوند، پس از تأييد صحت نوع روش، با متغير قرار دادن پارامتر فوق الذكر در يك ميانقاب بنايي يك طبقه يك دهانه و با مدلسازي به روش اجزا محدود در نرم افزار Abaqus و همچنين تحليل ديناميكي غيرخطي، اثر تغيير اين پارامتر بر معتبرترين شاخص خرابي )شاخص (Park-Ang مشخص مي شود. نتايج نشان مي دهد كه به طور كلي با افزايش مقاومت چسبندگي ملات بنايي پس از فراز و فرودهاي فراوان مقدار شاخص خرابي نيز افزايش يافته است.