بررسي معماري اقليمي در خانه هاي مسكوني استان گيلان نمونه موردي: خانه كاشاني و خانه صادقي

معماري گيلان از ويژگي هاي خالص كالبدي برخوردار است كه بر خواسته از شرايط آب و هوايي آن است . رطوبت اشباع در هوا و بالا بودن آب هاي زير زميني و اثر گذاري بر كالبد بنا ، شكل معماري را متاثر از اين شرايط كرده است. معماري گيلاني كه به دلايل اقليمي اصرار به ساخت ايوان ، كرسي چيني و سقف شيب دار دارد با در نظر گرفتن اين نكته كه معماري تاريخي در بناهاي برداشت شده ويژگي هاي رفتاري معماري مسكوني را دارد ، شكل كالبد بنا را تابعي از عمل كرد آن در تطابق با اقليم مي دانند. در مقاله فوق يكي از اهداف مهم توجه به اقليم منطقه و شرايط آن است. اين مقاله بيان مي دارد كه بين راهكارهاي معماري در طراحي اقليمي بافت تاريخي شهر لاهيجان تناسباتي وجود دارد و رعايت آن ها دست يابي به الگوي مناسب اقليمي را ميسر مي سازد. اقليم مورد نظر معتدل استكه مهم ترين عامل تاثير گذاري آن بر معماري رطوبت بالاي هوا و خاك وهم چنين ميزان زياد بارندگي است. بر اساس نتايج به دست آمده ، سامان يابي غير متمركز و پرا كنده ابنيه در بافت موجود مي توان شرط لازم را براي دست يابي الگوي مناسب اقليمي بر شمرد و ساير راهكارها تا حد زيادي تابع اين امر هستند ، در بافت هاي موجود با بهره گيري مناسب از نور خورشيد ،نسيم مطلوب ، فضاي سبز و هم چنين ديگر عوامل موجود ميتوان برخي از راه كارهاي اقليمي را تسهيل كرده و در راستاي شرايط بهينه اقيلمي موثر باشد.