بررسي پايداري ترانشه راه‌هاي كوهستاني تحت تأثير جنس مصالح

در صورتي كه سطح زمين به صورت شيب‌دار، تحت زاويه‌اي با افق ايستاده باشد، به آن شيرواني خاكي آزاد گفته مي‌شود. در شيرواني‌هاي خاكي مؤلفه‌هاي وزن و زلزله تمايل به حركت دادن تودة خاك به سمت پايين دارد و وقتي اين مؤلفه‌ها به قدر كافي بزرگ باشد، لغزش شيرواني رخ مي‌دهد. از طرفي در مناطق كوهستاني، راه‌هايي در دامنه كوه ايجاد مي‌گردد كه علاوه بر شيب تند ترانشه، گاها مصالح سستي را نيز دارا مي‌باشند. كنترل پايداري شيب‌هاي خاكي راه كه اكثراً در مناطق كوهستاني به چشم مي‌خورند، يكي از مهم‌ترين مسائل در طراحي اينگونه راه‌ها مي‌باشد. در اين كار تحقيقاتي به منظور بررسي پايداري ترانشه راه‌هاي كوهستاني تحت تأثير جنس مصالح، ترانشه‌هاي خاكي با جنس مصالح مختلف درنظرگرفته شد و پس از مدلسازي و تحليل نتايج، ضريب اطمينان به چند روش تعادل حدي از جمله بيشاپ، جانبو و مورگن پرايس بدست آمد كه با يكديگر مقايسه گرديد. با بررسي و مقايسه نتايج مشاهده گرديد بين روش‌هاي تعادل حدي، روش بيشاپ يك ضريب اطمينان مقرون به‌صرفه‌تري براي طراحي شيرواني‌ها ارائه مي‌دهد و همچنين مشاهده شد تغييرات چسبندگي مصالح، تأثير زيادي بر تغييرات ضريب اطمينان دارد و براي وزن مخصوص مصالح نيز عكس اين قضيه پايدار مي‌باشد.