اهميت و مطالعات معماري صخره اي روستاي كندوان آذربايجان شرقي

معماري بومي روستاي كندوان معماري صخره‌اي مي‌باشد، اين روستا به سبب ويژگي معماري صخره‌اي و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است. كندوان يكي از سه روستاي صخره‌اي جهان است كه اين موجب جذابيت بي‌نظير آن شده است. معماري روستاي كندوان و جاري بودن زندگي مردم در قالب بافت قديمي آن يك استثناء در دنيا به حساب مي‌آيد. چرا كه ديگر در كاپادوكيه تركيه و داكوتا آمريكا (هر دو داراي معماري صخره‌اي هستند) كسي زندگي نمي‌كند. كندوان در 50 كيلومتري جنوب غربي تبريز؛ يكي از روستاهاي دهستان سهند مي باشد كه در 18 كيلومتري جنوب اسكو، در دامنه سرسبز سلطان داغي واقع شده است. اين روستا طبق سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1375، 137 خانوار و 750 نفر جمعيت دارد كه به كار كشاورزي و دامداري و صنايع دستي اشتغال دارند. آنچه به كندوان هويت باستاني داده وجود 117 خانوار و منزل مسكوني در درون توده هاي مخروطي و هرمي شكل صخره اي است. روستاييان كندوان داخل اين توده ها براي خود خانه مسكوني، آغل، انبار و كارگاه ايجاد كرده اند.معماري صخره اي، حاكي از صحنه هاي مبارزه و جدال انسان با طبيعت و در خدمت گرفتن صخره هاي طبيعي است. در معماري معمولي، به وسيله مصالح ساختماني گچ، آهك و خشت، هيئت اصلي بنا را به وجود مي آورند، در صورتي كه در معماري صخره‏اي فضاي مورد نظر در درون توده سنگ هويدا مي گردد و سنگ، مانند كالبدي، قشري مستحكم در اطراف اين فضا ايجاد مي كند.در اين مقاله به بررسي و شناخت معماري صخره اي روستاي كندوان ميپردازيم.