تاثير معماري در ميزان استقبال و شكوفايي خلاقيت كودكان در فضاهاي آموزشي

امروز مهمترين مسأله در معمارى ماهيت فضاى معمارى و درك آن از سوى كاربران آن مى‌باشد، دستيابى به اين هدف نياز به تعريف و بازشناسى محيط و دريافت پيام آن دارد. براى اين منظور روشهاى بسيارى موجود است كه از جمله تجربه كردن فضا مى‌باشد. به كمك تجربه فضايى مى‌توان عينيت ها را دريافت و با ذهنيات موجود در تصورات اوليه سنجيد و به آنها شكل داد. شناخت اين تصورات به عنوان پيش زمينه اى علمى در كشف عمل و عكس العمل هاى افراد در محيط و درك قابليتهاى آن براى طراحى و بهبود فضاهاى معمارى موثر خواهد بود. دنياى صنعتى و پر سر و صداى امروز، ايده آل هاى انسان متمدن و عناصر تشكيل دهنده فضاى زندگى او چندان مطلوب و مناسب روحيه كودكانه نيست. چرا كه ايشان تأثيرپذيرى بيشتر و عميق ترى دارند و در عوض تأثيرگذارى كم ترى نيز بر محيط دارند. ايجاد فضاهاى صنعتى خشك و بى روح و بى معنا براى كودكان مانند بزرگسالان نه تنها جوابگوى نيازهاى كودكانه ايشان نمى باشد بلكه اثرات جبران ناپذيرى در رشد و تكامل روحى آنها نيز خواهد داشت. به همين دليل معمارى كودكان به عنوان معمارى ويژه براى يك گروه سنتى خاص به لحاظ تواناييهاى فيزيكى و روحى ايشان داراى اهميت بسيارى است.