مديريت يكپارچه و برنامه ريزي براي به حداقل رساندن هزينه هاي پروژه هاي عمراني

اين به خوبي شناخته شده است كه پيشرفت مربوط به پروژه هاي R و D به مقدار بسيار زيادي استناد به توانايي متخصصاني مي كند كه به صورت كلي كمياب و پر هزينه هستند. ساختار ماتريكس كاركناني را براي پروژه تيمي به صورت متناوبي در نظر گرفته است كه مشخص شده است كه براي منابع انساني كمياب موثرتر مي باشد اما براي متخصصان فردي غير عملي مي باشد. هدف ما گسترش دادن ارزيابي يك ديدگاه متناوبي براي برنامه ريزي منبعي است كه ممكن است براي مديريت كردن دارايي و اسناد پروژه مفيد باشد. روشي را كه ما پيشنهاد كرديم به صورت يك گستره اي از مدل بهينه شده و توسعه يافته براي كار- مغازه با چندين ماشين و فرصت تحميل كردن كالاها مي باشد. روش ما به صورت پيشرفته نقاط آزاد شونده و اجاره دهنده متخصصان فردي را تعيين مي كند كه در معرض حداكثر بهره وري اقتصادي را نسبت به فرصت تحميلي را دارند. به منظور اين هدف، ما از يك شبيه سازي براساس قانون حرص و طمع توزيع امكانات برتر و به علاوه مطالعه الگوريتم نزول تناسب چرخه اي استفاده كرديم. نشانه گذاري براي قابل در دسترس ساختن افراد تيم هاي پروژه و روش هاي تكراري نشان داد كه برنامه ريزي و طرح ريزي كامل يك ابزار بسيار مهم براي فرايند تصميم گيري در مديريت كردن دارايي و اسناد پروژه مي باشد.