بهره گيري از نور طبيعي در معماري پايدار

انسان به دليل استفاده بيرويه از سوخت¬هاي فسيلي به منظور تامين انرژي مورد نياز خود، موجب رشد روز افزون آلودگي محيط زيست و بروز بحران¬هاي متعدد زيست محيطي دركره زمين شده است. خورشيد يك منبع رايگان، فراوان و تجديدپذير است. گسترش روزافزون نياز به توسعه و اجراي فناوري¬هاي دوستدار محيط زيست تقاضا براي استفاده از نور طبيعي به عنوان جايگزيني براي منابع فسيلي و افزايش آگاهي در زمينه مزاياي اين نور رخ داده است و منجر به ساخت و توليد سيستم¬هاي متنوعي شده است كه اين نياز را برآورده مي¬سازند و همزمان برخي از معايب حضور نور روز در فضاها را نيز حل مي¬كنند. نورپردازي يك عامل مهم در تجربه بصري از محيط است، در عملكرد از وظايف و در استفاده از انرژي در ساختمان مي¬باشد. در اين مقاله پس از بررسي مفهوم معماري پايدار به مبحث نور طبيعي اشاره كرده و سپس به معرفي سيستم¬هاي نور طبيعي و انواع كاربرد آن در معماري پايدار پرداخته¬ايم. بدين منظور با استفاده از روش توصيفي و كتابخانه¬اي به شناخت و بررسي سيستم¬هاي مربوطه خواهيم پرداخت.