تأثير عوامل محيطي بر ايجاد كارافريني در محيطهاي آموزشي( پژوهشكده هاي فني حرفه اي)

يادگيري، بخش مركزي زندگي هر فرد است. حتي زماني كه به آن فكر نمي كنيم نيزاتفاق م يافتد؛ با اين تفكر كه رفتار در خلأ رخ نمي دهد؛ لذا را ههاي گوناگون رفتار، مرتبط بامحيط كالبدي است. محيطهاي يادگيري از عناصري تشكيل خواهند شد كه در كنار هم معنادار ميشوند. ويژگيها و كيفيتهاي هر كدام از اين عناصر در شكلگيري رفتارهاي مختلف مؤثر ميباشند. فيلسوف ژا نپياژه، بر توانايي كودك در درك جهان به طور فعال تأكيد بسيار ميكند و معتقد است كه كودكان به طور انفعالي اطلاعات را جذب نميكنند،بلكه آنچه را كه در دنياي پيرامون خود ميبينند، ميشنوند و احساس ميكنند، سپس انتخاب وتفسير مينمايند. معماري، هنري ا ست كه ما را در بر گرفته است وا نسا نها بيش از آنكه بر فضا تأثير بگذارند،از آن تأثير ميپذيرند. آموزش و به تبع آن محيطهاي آموزشي بيشترين اثر و نقش را بر ذهنيت و تمد نسازي جوامع به عهده دارند. لازمها صلاح كالبد آموزش و پرورش،ا يجاد فضاهاي مرتبط با فعاليت دانشآموزان است؛ فضاهايي كه داراي شرايط مناسب و مطلوب براي رشد فيزيكي ذهني،عاطفي و اجتماعي افراد ميباشد كه تحقق اين امر از طريق طراحي جزئيات فضاهابا توجه به الگوهاي رفتاري هنرجويان امكا ن پذير ميگردد . محققان روانشناسي محيط، با مطالعه الگوهاي رفتاري دانش اموزان در محيطهاي آموزشي به مواردي مؤثر، از قبيل افضاهاي موازي، نمايشگاها و... كه نقش عمد هاي در افزايش ايجاد انگيزه وخلاقيت دارند.در جريان مقاله، به بررسي دقيقتر آنها پرداخته خواهد شد. جهت آگاهي بيشتر از نهوه پژوهشكده هاي فني حرفه اي ، خواهيم پرداخت كه براي اخذ اطلاعات از مطالعات كتابخان هاي و از مقاله هاي منتشرشده درسايتهاي معتبر در باره ديدگاه نوين طراحي محيطهاي آموزشي بالاخص پژوهشكده هاي فني حرفه اي كه از اهميت ويژ هاي در آموزش برخوردارند، استفاده شده است.