رويكرد نوين در ساخت و ساز با استفاده از اصول معماري پايدار

نياز انسان به مسكن از بدو آفرينش انسان مطرح بوده است و از همان ابتدا ساخت مسكن نه تنها براي انسان بلكه براي بسياري از موجودات اهميت داشته است. اما از قرن بيستم با شروع رشد جمعيت مشكلاتي بوجود آمده كه از آن به عنوان بحران مسكن ياد مي‌كنند. از طرف ديگر نياز به حفظ منابع طبيعي خصوصاً صرفه جويي در مصرف انرژي باعث شده كه طراحي اقليمي يكي از مهمترين مسائل مطرح در معماري شود. لذا در مقاله پيش رو تلاش شده است در سازه‌هاي طراحي شده اصول معماري سبز و پايدار مورد استفاده قرار گيرد و با رعايت اصولي مانند استفاده از پوسته دوجداره، سلول هايي براي تأمين انرژي در مقياس وسيع در پوسته خارجي، سيستم‌هاي توزيع روشنايي در مقياس وسيع، سيستم‌هاي گرمايشي تابشي، مصالح بومي و قابل بازيافت حاصل از تخريب ديگر ساختمان ها رويكرد ساخت و ساز بر اساس معماري پايدار مد نظر قرار گيرد.