بررسي تاثير ميراگر ويسكوز بر برش پايه سازه هاي فلزي

در دو دهه گذشته، تلاش هاي فراواني به منظور كاربرد سيستم كنترل مدرن در سازه هاي در معرض زلزله انجام شده است. گروه مهمي از اين سيستم ها، سيستم كنترل غيرفعال هستند كه بدون نياز به هيچ گونه منبع انرژي خارجي و فقط با استفاده از حركت سازه، ارتعاشات لرزه اي را كاهش مي دهند. اين نوع سيستم ها با شروع تحريكهايي مانند زلزله به كار مي افتند و عملكرد كنترلي خود، اعم از تغيير سختي، پريود و ميرايي يا جرم را در حين تحريك انجام مي دهند. در اين مقاله از ميراگرهاي ويسكوز به عنوان سيستم كنترلي بهره گرفته شده است. هدف اين كار مشاهده كاهش برش پايه سازه و در نتيجه پايين تر شدن سطح انرژي رسيده به المان ها و الاستيك ماندن اجزاي سازه مي باشد. بدين منظور از 5 سازه با تعداد طبقات 4، 8، 12، 16 و 20 طبقه استفاده شده است كه سيستم آن مهاربندي همگراي ويژه مي باشد. نتايج نشان مي دهند ميراگرهاي ويسكوز به دليل وابستگي به سرعت، تاثير زيادي در نمودار ظرفيت سازه تحت تحليل استاتيكي غيرخطي ندارند، ولي در تحليل ديناميكي افزايشي باعث افزايش سختي زيادي مي شوند. همچنين مقدار كاهش برش پايه به اندازه 20درصد براي سازه 4 طبقه است كه تا 50‌درصد براي سازه 20 طبقه نيز مي رسد.